فرانک جیمز

دانشنامه آزاد فارسی

فِرانْک، جِیمز (۱۸۸۲ـ۱۹۶۴)(Franck, James)
فیزیک دان امریکایی، زادۀ آلمان. با همکارش، گوستاو هرتز، به سبب آزمایش هایشان در ۱۹۱۴ در زمینۀ انتقال انرژی از الکترون های برخوردکننده به اتم های جیوه و روشن ساختن این که این انتقال انرژی از قواعد نظریۀ کوانتومی پیروی می کند، به جایزۀ نوبل فیزیک ۱۹۲۵ دست یافت. در هامبورگ زاده شد و در هایدلبرگ و برلین درس خواند. در ۱۹۲۰، استاد فیزیک تجربی دانشگاه گوتینگن شد، ولی در ۱۹۳۳، پس از اعتراض علنی اش به سیاست های نژادپرستانۀ نازی ها، به ایالات متحدۀ امریکا مهاجرت کرد. از ۱۹۳۸ تا ۱۹۴۹، در دانشگاه شیکاگو استاد بود. در اجرای طرح بمب اتمی، در لوس آلاموس، مشارکت داشت، اما در ۱۹۴۵، درپی اعتراض و مخالفت با کاربرد بمب اتمی علیه شهرهای ژاپن به سازمان دهی تهیۀ طومار فرانک پرداخت. بعد از جنگ جهانی دوم، تحقیقاتش را متوجه فتوسنتز (نورساخت) کرد. او با بررسی برخورد الکترون ها با اتم های گاز کمیاب دریافت که این برخوردها تقریباً به صورت کامل کشساناند و انرژی جنبشی در این برخورد تلف نمی شود. با همکاری هرتز، تحقیق در زمینۀ اتم های دیگر را ادامه داد که منجربه کشف برخوردهای ناکشسانی شد که در آن ها، مقادیر محدودی انتقال انرژی صورت می گیرد. فرانک تشکیل، تجزیه، ارتعاش، و دوران مولکول ها را بررسی و انرژی تفکیک یا تجزیۀ مولکول ها را محاسبه کرد. ادوارد کاندون، با استفاده از مکانیک موجی، این روش را تعبیر کرد که از آن پس این تعبیر را با نام اصل فرانک ـ کاندون می شناسند.

پیشنهاد کاربران

بپرس