فرانچسکو کوئیرولو

دانشنامه عمومی

فرانچسکو کوئیرولو ( ایتالیایی: Francesco Queirolo؛ ۱۷۰۴–۱۷۶۲ ) مجسمه ساز اهل ایتالیا بود.
وی زادهٔ شهر جنوآ در ناحیهٔ لیگوریا بود، اما بیشتر در شهرهای رم و ناپل فعالیت داشت. او مقدمات مجسمه سازی را در کارگاه برناردو اسکیافینو فراگرفت[ ۱] و سپس به شهر رم رفت و در آنجا شاگرد جوزپه روسکونی شد. در این جا بود که او تحت تأثیر کارهای آنتونیو کورادینی قرار گرفت و ظرافت های روکوکو را از او به ارث برد و مهارت فنی خارق العاده ای را برای ارائه شفافیت و تجسم نرم پارچه بر روی سنگ مرمر به کار گرفت. در رم، او تندیس های «سنت جارلز بورومئو» و «سنت برنارد» را در ورودیِ سانتا ماریا ماجوره، یک نیم تنه از کریستینا ( ملکه سوئد ) ( ۱۷۴۰ ) ، مجسمهٔ «ثروت» در فواره تروی ( ۱۷۳۵ ) [ ۲] و آرامگاه «دوشس گریلو» در سانت آندرئا دله فراته ( ۱۷۵۲ ) را ساخت.
پس از سال ۱۷۵۲، فعالیت های او بیشتر متمرکز بر آذین بندی و تزیین نیایشگاه مشهور کاپلا سانسه ورو بود. مجسمه های ساخته شده توسط او در این مکان، نمونه های منحصربه فردی از هنر فریب چشم است.
مجسمهٔ «رهایی از نیرنگ» ( انگلیسی: Release from Deception ) با نام اصلی «سرخوردگی» ( ایتالیایی: Il Disinganno ) که مابین سال های ۱۷۵۲ تا ۱۷۵۹ ساخته شد، یک مرد ماهیگیر را نشان می دهد که در تور ماهیگیری گیر افتاده و توسط یک فرشته از آن رهایی می یابد. این شاهکار هنری از یک تکه سنگ مرمر یک پارچه تراشیده شده است و در نیایشگاه کاپلا سانسه ورو در ناپل قرار دارد.
عکس فرانچسکو کوئیرولو
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس