فرانچسکو پترارک ( Francesco Petrarca ) ( زاده ۲۰ ژوئیه ۱۳۰۴ – درگذشته ۱۹ ژوئیه ۱۳۷۴ ) اندیشمند، تاریخ نگار، نویسنده، شاعر، انسان شناس و انسان گرای ایتالیایی است و به عنوان اولین شاعر مدرن و از متقدمان انسان گرایی شناخته می شود. وی اغلب به عنوان «پدر اومانیسم» شناخته می شود. [ ۱] شاعران انگلیسی زبانی مانند جفری چاوسر، ویلیام شکسپیر و ادموند اسپنسر از سون نت های زیبای او ( غزلهای ۴ - بندی و ۱۴ - سطری ) تأثیر زیادی گرفته اند.
دانش وسیع او از نویسندگان کلاسیک و احیای دوبارهٔ زبان لاتین باعث شده او را به عنوان اولین و بزرگ ترین انسان شناس یاد کنند. وی همچنین نقش مهمی در پیشرفت زبان ایتالیایی به عنوان یک زبان ادبی داشت.
فرانچسکو پترارک در ۲۰ ژوئیه ۱۳۰۴ میلادی در آرتزو ایتالیا دیده به جهان گشود تا هشت سالگی در توسکانی زندگی کرد، سپس به آوینون فرانسه نقل مکان کرد. پدرش مشاور حقوقی بود که در ۱۳۰۲میلادی از فلورانس تبعید شده و به آرتزو آمده بود. پترارک از ۱۳۵۳ میلادی تا پایان زندگی در ایتالیا و در دولت شهرهای میلان، پادوا، ونیز و آرکوا زندگی کرد، وی در آن سال ها ایده ایجاد ایتالیای متحد و وارث امپراتوری رم را گسترش داد. این ادیب ایتالیایی تحصیلات خود را در رشته حقوق در بولونیا آغاز کرد اما این رشته را ادامه نداد و همه وقت را به نویسندگی و شاعری صرف کرد. وی در نثر و نظم استاد بود و باعث اعتبار زبان لاتین شد به همین دلیل سنای رم به او لقب ملک الشعرا داد. در حقیقت پترارک یکی از مشهورترین شاعران و نویسندگان اواخر سده چهاردهم است که به زبان لاتین و ایتالیایی آثار مهمی تألیف کرده است.
یکی از مشهورترین کارهای وی جمع آوری شعرهای ایتالیایی بود که به نام کتاب ترانه منتشر شد و با نام غزلیات پترارک به انگلیسی ترجمه شده است. مجموعه مراسلات وی که به لحاظ جزئیات تاریخی و اجتماعی مهم هستند، نیز به زبان لاتین است. یکی دیگر از آثار وی عصر ظلمت در اروپا به شمار می رود. این شاعر نامدار در ۱۳۴۱میلادی نشان افتخار شاعران ایتالیا را دریافت کرد. آثار پترارک در ۳۵سالگی او را به شهرت رساند و در سراسر اروپا از احترام و ستایش بزرگان ادب برخوردار شد. این آثار به لاتین و ایتالیایی به رشته تحریر درآمد.
پترارک به عنوان نخستین شاعر مدرن و از متقدمان اومانیسم شناخته می شود به گونه ای که از او به عنوان پدر اومانیسم یاد می کنند. همچنین بسیاری از شاعران و غزل پردازان تاریخ ادبیات جهان که امروزه نام آن ها بر سر زبان ها افتاده است از او درس شاعری آموخته اند و از غزل ها و ترانه های او بسیار الهام گرفته اند، برای نمونه شاعران برجسته ای مانند جفری چاوسر، ویلیام شکسپیر و ادموند اسپنسر از سون نت های زیبای او یعنی غزل های او تأثیر زیادی گرفته اند. از نظر شعر، پترارک قالب غنایی و سنتی شعر را تکمیل کرده است. سوژه های پترارک در اروپا مورد پسند مردم قرار گرفت و بعدها در انگلیس رواج یافت. وی قدرتی بلامنازع در فرهنگ و ادب عصر خود به شمار آمده و به نحو قاطعی در تعیین راه ذوق و سلیقه زندگی معنوی دوره رنسانس نفوذ داشته است. پترارکیسم تمایل شاعرانه ای در پیروی از اشعار پترارک است که ابتدا در ایتالیا سپس در اروپا تا سده شانزده رواج یافته است. این امر نشان از تأثیر بسیار بالای پترارک بر تاریخ ادبیات جهان به ویژه اروپا دارد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدانش وسیع او از نویسندگان کلاسیک و احیای دوبارهٔ زبان لاتین باعث شده او را به عنوان اولین و بزرگ ترین انسان شناس یاد کنند. وی همچنین نقش مهمی در پیشرفت زبان ایتالیایی به عنوان یک زبان ادبی داشت.
فرانچسکو پترارک در ۲۰ ژوئیه ۱۳۰۴ میلادی در آرتزو ایتالیا دیده به جهان گشود تا هشت سالگی در توسکانی زندگی کرد، سپس به آوینون فرانسه نقل مکان کرد. پدرش مشاور حقوقی بود که در ۱۳۰۲میلادی از فلورانس تبعید شده و به آرتزو آمده بود. پترارک از ۱۳۵۳ میلادی تا پایان زندگی در ایتالیا و در دولت شهرهای میلان، پادوا، ونیز و آرکوا زندگی کرد، وی در آن سال ها ایده ایجاد ایتالیای متحد و وارث امپراتوری رم را گسترش داد. این ادیب ایتالیایی تحصیلات خود را در رشته حقوق در بولونیا آغاز کرد اما این رشته را ادامه نداد و همه وقت را به نویسندگی و شاعری صرف کرد. وی در نثر و نظم استاد بود و باعث اعتبار زبان لاتین شد به همین دلیل سنای رم به او لقب ملک الشعرا داد. در حقیقت پترارک یکی از مشهورترین شاعران و نویسندگان اواخر سده چهاردهم است که به زبان لاتین و ایتالیایی آثار مهمی تألیف کرده است.
یکی از مشهورترین کارهای وی جمع آوری شعرهای ایتالیایی بود که به نام کتاب ترانه منتشر شد و با نام غزلیات پترارک به انگلیسی ترجمه شده است. مجموعه مراسلات وی که به لحاظ جزئیات تاریخی و اجتماعی مهم هستند، نیز به زبان لاتین است. یکی دیگر از آثار وی عصر ظلمت در اروپا به شمار می رود. این شاعر نامدار در ۱۳۴۱میلادی نشان افتخار شاعران ایتالیا را دریافت کرد. آثار پترارک در ۳۵سالگی او را به شهرت رساند و در سراسر اروپا از احترام و ستایش بزرگان ادب برخوردار شد. این آثار به لاتین و ایتالیایی به رشته تحریر درآمد.
پترارک به عنوان نخستین شاعر مدرن و از متقدمان اومانیسم شناخته می شود به گونه ای که از او به عنوان پدر اومانیسم یاد می کنند. همچنین بسیاری از شاعران و غزل پردازان تاریخ ادبیات جهان که امروزه نام آن ها بر سر زبان ها افتاده است از او درس شاعری آموخته اند و از غزل ها و ترانه های او بسیار الهام گرفته اند، برای نمونه شاعران برجسته ای مانند جفری چاوسر، ویلیام شکسپیر و ادموند اسپنسر از سون نت های زیبای او یعنی غزل های او تأثیر زیادی گرفته اند. از نظر شعر، پترارک قالب غنایی و سنتی شعر را تکمیل کرده است. سوژه های پترارک در اروپا مورد پسند مردم قرار گرفت و بعدها در انگلیس رواج یافت. وی قدرتی بلامنازع در فرهنگ و ادب عصر خود به شمار آمده و به نحو قاطعی در تعیین راه ذوق و سلیقه زندگی معنوی دوره رنسانس نفوذ داشته است. پترارکیسم تمایل شاعرانه ای در پیروی از اشعار پترارک است که ابتدا در ایتالیا سپس در اروپا تا سده شانزده رواج یافته است. این امر نشان از تأثیر بسیار بالای پترارک بر تاریخ ادبیات جهان به ویژه اروپا دارد.
wiki: فرانچسکو پترارک