فرانسیُم ( به فرانسوی: Francium ) با نام قدیمی اِکا - سزیم، عنصری شیمیایی با نماد Fr و عدد اتمی ۸۷ است که در گروه IA ( فلزهای قلیایی ) و دورهٔ هفتم جدول تناوبی قرار گرفته است. [ ۱] از دههٔ ۱۸۷۰، که شواهدی مبنیٰ بر وجود این عنصر ارائه شد، چندین تلاش ناموفق برای کشف عنصر، انجام شد؛ تا اینکه شیمی دان فرانسوی؛ مارگریت پری برای اولین بار موفق شد تا این عنصر را ثبت کند. عنصر به افتخار زادگاه پری، و کشوری که عنصر در آن کشف شده بود، یعنی فرانسه؛ فرانسیم نام گرفت؛ که به آخرین عنصر کشف شده ای که در طبیعت به شکل آزاد وجود دارد؛ بدل شد.
فرانسیم در طبیعت؛ در مقادیر بسیار ناچیز، در سنگ معدن اورانیم و توریم یافت می شود؛ به شکلی که فرانسیم پس از آستاتین کمیاب ترین عنصر شناخته شده است و حتیٰ تخمین زده شده است، که در پوسته زمین؛ در هر زمان مشخص، به دلیل ناپایدار بودن آن، فقط حدود ۳۰ گرم فرانسیم وجود دارد. بیشتر ایزوتوپ های فرانسیم به طور مصنوعی و در آزمایشگاه های اتمی ساخته می شوند. بیشترین مقدار فرانسیمی که تاکنون در یک آزمایش، سنتز شده؛ یک خوشه ۱۰٬۰۰۰ اتمی بوده است که از طریق ابر اتمی سرد در دانشگاه استونی بروک، در سال ۱۹۹۷ ساخته شده است. فرانسیم پس از فروپاشی به آستاتین، رادیم و رادون تبدیل می شود.
فرانسیم، یک الکترون ظرفیتی دارد و در میان همهٔ عناصر جدول تناوبی، دارای کمترین الکترونگاتیویته است. دمای ذوب و جوشش فرانسیم به ترتیب ۲۷ و ۶۷۷ درجه سانتی گراد، و شعاع اتمی آن ۲۷۰ پیکومتر است. تمامی ایزوتوپ های فرانسیم، ناپایدارند؛ به شکلی که فرانسیم - ۲۲۳ — پایدارترین ایزوتوپ فرانسیم — نیمه عمری حدود ۲۲ دقیقه دارد. با وجود نیمه عمر نسبتاً کوتاه این عنصر، امروزه دانشمندان کاربردهای زیادی برای این عنصر رادیواکتیو، متصور می شوند؛ از جمله استفاده آن در پزشکی هسته ای ( برای تشخیص سرطان ) و همچنین استفاده از آن در طیف سنجی و تحقیقات هسته ای و کاربردهای بسیار زیاد دیگر.
در حدود سال های دهه ۱۸۷۰ شیمی دان ها متوجه شدند که باید عنصری با عدد اتمی ۸۷ در گروه فلزات قلیایی زیر سزیم وجود داشته باشد. [ ۲] این عنصر با نام اکا سزیم پیش بینی شد. [ ۳] گروه های پژوهشی تلاششان را برای یافتن و خالص سازی این عنصر ناشناخته آغاز کردند و پس از ۴ تلاش ناموفق، این عنصر ساخته شد.
دوبرو سردوف شیمیدان روسی اولین شخصی بود که ادعای کشف عنصری به نام روسیم یا اکا سزیم را عنوان کرد. در سال ۱۹۲۵ او متوجه وجود رادیواکتیویته ضعیفی در یک نمونه پتاسیم شده و و نتیجه گرفت که این نمونه ممکن است حاوی مقداری از همان عنصر ۸۷ باشد. [ ۴] سپس او رساله ای در مورد خواص این عنصر نوشت و بخاطر نام کشورش آنرا روسیم نام گذاری کرد. اندکی پس از آن دوبرو سردوف به تدریس در انستیتوی پلیمر اودسای اوکراین پرداخت و تحقیقات بیشتری در زمینه این عنصر به عمل نیاورد. [ ۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلففرانسیم در طبیعت؛ در مقادیر بسیار ناچیز، در سنگ معدن اورانیم و توریم یافت می شود؛ به شکلی که فرانسیم پس از آستاتین کمیاب ترین عنصر شناخته شده است و حتیٰ تخمین زده شده است، که در پوسته زمین؛ در هر زمان مشخص، به دلیل ناپایدار بودن آن، فقط حدود ۳۰ گرم فرانسیم وجود دارد. بیشتر ایزوتوپ های فرانسیم به طور مصنوعی و در آزمایشگاه های اتمی ساخته می شوند. بیشترین مقدار فرانسیمی که تاکنون در یک آزمایش، سنتز شده؛ یک خوشه ۱۰٬۰۰۰ اتمی بوده است که از طریق ابر اتمی سرد در دانشگاه استونی بروک، در سال ۱۹۹۷ ساخته شده است. فرانسیم پس از فروپاشی به آستاتین، رادیم و رادون تبدیل می شود.
فرانسیم، یک الکترون ظرفیتی دارد و در میان همهٔ عناصر جدول تناوبی، دارای کمترین الکترونگاتیویته است. دمای ذوب و جوشش فرانسیم به ترتیب ۲۷ و ۶۷۷ درجه سانتی گراد، و شعاع اتمی آن ۲۷۰ پیکومتر است. تمامی ایزوتوپ های فرانسیم، ناپایدارند؛ به شکلی که فرانسیم - ۲۲۳ — پایدارترین ایزوتوپ فرانسیم — نیمه عمری حدود ۲۲ دقیقه دارد. با وجود نیمه عمر نسبتاً کوتاه این عنصر، امروزه دانشمندان کاربردهای زیادی برای این عنصر رادیواکتیو، متصور می شوند؛ از جمله استفاده آن در پزشکی هسته ای ( برای تشخیص سرطان ) و همچنین استفاده از آن در طیف سنجی و تحقیقات هسته ای و کاربردهای بسیار زیاد دیگر.
در حدود سال های دهه ۱۸۷۰ شیمی دان ها متوجه شدند که باید عنصری با عدد اتمی ۸۷ در گروه فلزات قلیایی زیر سزیم وجود داشته باشد. [ ۲] این عنصر با نام اکا سزیم پیش بینی شد. [ ۳] گروه های پژوهشی تلاششان را برای یافتن و خالص سازی این عنصر ناشناخته آغاز کردند و پس از ۴ تلاش ناموفق، این عنصر ساخته شد.
دوبرو سردوف شیمیدان روسی اولین شخصی بود که ادعای کشف عنصری به نام روسیم یا اکا سزیم را عنوان کرد. در سال ۱۹۲۵ او متوجه وجود رادیواکتیویته ضعیفی در یک نمونه پتاسیم شده و و نتیجه گرفت که این نمونه ممکن است حاوی مقداری از همان عنصر ۸۷ باشد. [ ۴] سپس او رساله ای در مورد خواص این عنصر نوشت و بخاطر نام کشورش آنرا روسیم نام گذاری کرد. اندکی پس از آن دوبرو سردوف به تدریس در انستیتوی پلیمر اودسای اوکراین پرداخت و تحقیقات بیشتری در زمینه این عنصر به عمل نیاورد. [ ۴]
wiki: فرانسیم