فرانسیس ماریون

دانشنامه عمومی

فرانیسس ماریون ( انگلیسی: Frances Marion؛ زاده ۱۸ نوامبر ۱۸۸۸ درگذشته ۱۲ مه ۱۹۷۳ ) یک پدیدآور، خبرنگار، و فیلم نامه نویس اهل ایالات متحده آمریکا بود. وی بین سال های ۱۹۱۲ تا ۱۹۷۲ میلادی فعالیت می کرد.
ماریون از جمله زنان فیلمسازی است که زمانی که بالاترین دستمزد را برای فیلم نامه نویسی می گرفت. سه تا از فیلم نامه های خودش را کارگردانی کرد. او فیلم نامه های زیادی برای "مری پیکفورد" نوشته بود، اما "نور عشق" اولین فیلم نامه ای از خود او بود. که "پیکفورد" از او خواست کارگردانی کند. یکی از نقش های این فیلم "فرد تامسون" شور "ماریون" ایفا می کرد. "تامسون" در دومین فیلم به کارگردانی "ماریون" با عنوان "درست آن طرف پیچ جاده" نیز نقش ایفا کرد. سومین کارگردانی "ماریون" روی فیلم "آواز عشق" بود که بجای کارگردان اصلی "چستر فرانکلین" که بیمار شده بود، کار کرد. چند فیلم نامه نویس قابل ذکر دیگر هم خودشان فیلم نامه هایشان را کارگردانی می کردند از جمله "دوسی پارک" و آیورس" اما هیچ کدامشان به اهمیت نسبی "فرانسیس ماریون" دست نیافتند
• برنده جایزه اسکار بهترین فیلم نامه اقتباسی
• «نور عشق» ( ۱۹۲۱ ) - از فیلمنامهٔ خودش - محصول یونایتد آرتیستز - با شرکت: مری پیکفورد
• «درست آن طرف پیچ جاده» ( ۱۹۲۲ ) - از فیلمنامهٔ خودش - محصول پارامونت - با شرکت: فرد تامپسون
• «سرود عشق» ( ۱۹۲۴ ) - از فیلمنامهٔ خودش - محصول شنک - فرست نشنال - ( کارگردانی مشترک با چستر ام. فرانکلین - با شرکت نورما تالماج
آسیاب سرخ ( ۱۹۲۷ )
• «اراذل و اوباش» ( ۱۹۳۶ )
عکس فرانسیس ماریون
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

فرانسیس ماریون ( Francis Marion ) ( زادهٔ حدود ۱۷۳۲ – درگذشتهٔ ۲۷ فوریه ۱۷۹۵ ) ، که به عنوان روباه مرداب شناخته می شد، یک افسر نظامی بود که در جنگ انقلابی آمریکا ( ۱۷۷۵–۱۷۸۳ ) خدمت می کرد. او در ارتش قاره ای و فرستادگان شبه نظامی کارولینای جنوبی فعالیت می کرد و پس از بیرون راندن ارتش قاره ای از ایالت، در نبرد کامدن و اشغال کارولینای جنوبی و چارلستون در ۱۷۸۰ و ۱۷۸۱ نیز دشمن سرسخت بریتانیا بود. ماریون هرگز ارتش بزرگی را فرماندهی و نبرد بزرگی را رهبری نکرد. او از روش های نامنظم جنگی استفاده می کرد و یکی از پدران جنگ های چریکی و جنگ های غافلگیرانهٔ مدرن به شمار می آید او از تبار تکاوران ارتش ایالات متحده و هنگ ۷۵ تکاور محسوب می شود.
...
[مشاهده متن کامل]

پدر ماریون، گابریل یک اوگنو ( پروتستان هایی که به سنت پروتستانیسم اصلاح شده یا کالوینیستی پایبندند ) بود که قبل از ۱۷۰۰ از فرانسه به سرزمین های استعماری مهاجرت کرد. فرانسیس ماریون حدود ۱۷۳۲ در مزرعهٔ خانواده اش در شهرستان برکلی، کارولینای جنوبی، به دنیا آمد. در حدود ۱۵ سالگی، او در یک کشتی به مقصد هند غربی استخدام شد که در اولین سفرش، کشتی غرق شد. خدمه موفق شدند با یک قایق نجات، فرار کنند. اما قبل از رسیدن به خشکی مجبور شدند یک هفته را در دریا بگذرانند. ماریون در سال های بعد، مزرعهٔ خانواده را مدیریت نمود.
ماریون به مزرعه خود، پاند بلوف ( که در حال حاضر در زیر دریاچه ماریون قرار دارد ) بازگشت و متوجه شد که در طول جنگ، سوخته است. بر اساس یک منبع، بردگان او برای جنگیدن برای بریتانیایی ها فرار کرده و بعدها چارلستون را ترک کرده بودند. او پول قرض کرد تا برای مزرعه خود برده بخرد. زندگی نامه ماریون توسط جان اولر در ۲۰۱۶ داستان متفاوتی را روایت می کند: حدود نیمی از بردگان ماریون یا توسط بریتانیایی ها برده شده بودند یا زمانی که پاند بلوف در اوایل جنگ مصادره شد، آنجا را ترک نمودند. حداقل یکی از آن ها به خطوط بریتانیا در نبرد گریخت و در نوا اسکوشیا مستقر شد. ده تن از برده های کارگر او به ظاهر داوطلبانه به جزیره بل، مزرعه پینویل که برای برادر فقید ماریون، گابریل بود، نقل مکان کرده بودند. همچنین در وصیت نامهٔ قبل از جنگ ماریون، بردگانی بودند که به دلیل رفتار مطلوب و گرایش به جزیره بل، جدا شده بودند؛ سرپرست جون و همسرش کلویی، دخترشان فیبی ( خواهر بادی، خدمتکار ماریون ) و دخترش پگی. این بردگان همراه با ۱۰ کارگر مزرعه، با او به پاند بلوف بازگشتند.

فرانسیس ماریون
منابع• https://fa.wikipedia.org/wiki/فرانسیس_ماریون_(نظامی)

بپرس