یوشی هیرو فرانسیس فوکویاما ( به انگلیسی: Yoshihiro Francis Fukuyama ) ، ( زاده ۲۷ اکتبر ۱۹۵۲ ) ، فیلسوف آمریکایی، متخصص اقتصاد سیاسی، رئیس گروه توسعهٔ اقتصادی بین المللی مدرسه مطالعات پیشرفته بین المللی پال ایچ. نیتس دانشگاه جانز هاپکینز است.
... [مشاهده متن کامل]
فوکویاما به سبب کتاب پایان تاریخ و آخرین انسان اش ( ۱۹۹۲ ) مشهور است، که در آن استدلال می کند گسترش لیبرال دموکراسی و سرمایه داری بازار آزاد جهان غرب و شیوه زندگی آن در جهان ممکن است نشانۀ پایان فرگشت اجتماعی - فرهنگی بشر و تقلای سیاسی باشد و حکومت نهایی بشری شود؛ نظریه ای که با انتقاداتی هم روبه رو شد. او در کتاب بعدی اش، اعتماد: فضائل اجتماعی و خلق سعادت ( ۱۹۹۵ ) ، موضع پیشین ش را چنین اصلاح و تصدیق کرد که فرهنگ را نمی توان به روشنی از اقتصاد جدا کرد. فوکویاما هم چنین با اوج گیری جنبش نومحافظه کاری، که او خود از آن فاصله گرفته، مرتبط دانسته می شود.
فرانسیس فوکویاما، ۲۷ اکتبر ۱۹۵۲ در هایدپارک شیکاگو زاده شد. پدرش، «یوشیو فوکویاما» ( Yoshio Fukuyama ) ، آمریکایی ژاپنی تبار نسل دوم بود که دکترای جامعه شناسی از دانشگاه شیکاگو داشت و کشیش کلیسای پروتستان ( Congregational church ) بود. مادرش، «توشیکو کاواتا فوکویاما» ( Toshiko Kawata Fukuyama ) ، که در کیوتو ( Kyoto ) ژاپن متولد شده بود، دختر «شیرو کاواتا» ( Shiro Kawata ) ، بنیان گذار دپارتمان ( دپارتمان ) اقتصاد دانشگاه کیوتو و نخستین رئیس دانشگاه شهر اوساکا ( Osaka City University ) بود.
فوکویاما، کودکی اش را در نیویورک گذراند. ۱۹۶۷ میلادی، با خانواده، به شیکاگو کوچ کرد و آن جا، دبیرستان را به پایان رساند. در رشتهٔ هنر از دانشگاه کرنل ( Cornell University ) لیسانس گرفت. در رشتهٔ فلسفه سیاسی ادامه تحصیل داد و از دانشگاه هاروارد ( Harvard University ) دکترا گرفت. او در دورهٔ دانشجویی در دانشگاه کرنل، به انجمن دانشجویی تلوراید ( Telluride Association ) پیوست.
فوکویاما، اکنون استاد و رئیس گروه توسعهٔ اقتصادی بین المللی دانشگاه جانز هاپکینز در واشینگتن دی سی است.
تئوری پایان تاریخ فرانسیس فوکویاما، ۱۹۸۹ مطرح شده و ۱۹۹۲ در کتاب پایان تاریخ و آخرین انسان ( The End of History and the Last Man ) که از سوی عباس عربی و زهره عربی به فارسی برگردانده شده، شرح داده شده است.
... [مشاهده متن کامل]
فوکویاما به سبب کتاب پایان تاریخ و آخرین انسان اش ( ۱۹۹۲ ) مشهور است، که در آن استدلال می کند گسترش لیبرال دموکراسی و سرمایه داری بازار آزاد جهان غرب و شیوه زندگی آن در جهان ممکن است نشانۀ پایان فرگشت اجتماعی - فرهنگی بشر و تقلای سیاسی باشد و حکومت نهایی بشری شود؛ نظریه ای که با انتقاداتی هم روبه رو شد. او در کتاب بعدی اش، اعتماد: فضائل اجتماعی و خلق سعادت ( ۱۹۹۵ ) ، موضع پیشین ش را چنین اصلاح و تصدیق کرد که فرهنگ را نمی توان به روشنی از اقتصاد جدا کرد. فوکویاما هم چنین با اوج گیری جنبش نومحافظه کاری، که او خود از آن فاصله گرفته، مرتبط دانسته می شود.
فرانسیس فوکویاما، ۲۷ اکتبر ۱۹۵۲ در هایدپارک شیکاگو زاده شد. پدرش، «یوشیو فوکویاما» ( Yoshio Fukuyama ) ، آمریکایی ژاپنی تبار نسل دوم بود که دکترای جامعه شناسی از دانشگاه شیکاگو داشت و کشیش کلیسای پروتستان ( Congregational church ) بود. مادرش، «توشیکو کاواتا فوکویاما» ( Toshiko Kawata Fukuyama ) ، که در کیوتو ( Kyoto ) ژاپن متولد شده بود، دختر «شیرو کاواتا» ( Shiro Kawata ) ، بنیان گذار دپارتمان ( دپارتمان ) اقتصاد دانشگاه کیوتو و نخستین رئیس دانشگاه شهر اوساکا ( Osaka City University ) بود.
فوکویاما، کودکی اش را در نیویورک گذراند. ۱۹۶۷ میلادی، با خانواده، به شیکاگو کوچ کرد و آن جا، دبیرستان را به پایان رساند. در رشتهٔ هنر از دانشگاه کرنل ( Cornell University ) لیسانس گرفت. در رشتهٔ فلسفه سیاسی ادامه تحصیل داد و از دانشگاه هاروارد ( Harvard University ) دکترا گرفت. او در دورهٔ دانشجویی در دانشگاه کرنل، به انجمن دانشجویی تلوراید ( Telluride Association ) پیوست.
فوکویاما، اکنون استاد و رئیس گروه توسعهٔ اقتصادی بین المللی دانشگاه جانز هاپکینز در واشینگتن دی سی است.
تئوری پایان تاریخ فرانسیس فوکویاما، ۱۹۸۹ مطرح شده و ۱۹۹۲ در کتاب پایان تاریخ و آخرین انسان ( The End of History and the Last Man ) که از سوی عباس عربی و زهره عربی به فارسی برگردانده شده، شرح داده شده است.
