فرانسواز دولتو ( به فرانسوی: Françoise Dolto ) ( ۱۹۰۸–۱۹۸۸ ) یک پزشک کودکان و روان کاو فرانسوی بود.
فرانسواز دولتو که به نام فرانسواز مارت زاده شد، دختر یک خانواده سلطنت طلب راست افراطی از کاتولیک های سنتی در پاریس بود. مادر آلزاسی او، سوزان دملر، دختر یک مهندس بود و، پدرش هنری مارت، نیز ییک مهندس پلی تکنیک و صنعتگر بود. وی چهارمین فرزند یک خانواده هفت نفره بود. برادرش ژاک مارت ( ۱۹۲۲–۱۹۸۴ ) ، از سال ۱۹۶۲ تا ۱۹۶۷ مدیر پست فرانسه ( وزیر پست و مخابرات ) بود.
یک پرستار ایرلندی از او در هنگام کودکی نگه داری می کرد. به همین دلیل پدر و مادرش مجبور شدند انگلیسی را یاد بگیرند تا فرانسواز لبخند بزنند. والدین وی پرستار را در ۸ ماهگی اخراج کردند. تربیت بسیار سنتی دولتو، که الیزابت رودینسکو آن را «بسیار کاتولیک و راست افراطی» توصیف کرد، منعکس کننده ارزشهای شارل موراس بود.
معلم خصوصی فرانسواز، او را با روش های فردریش فروبل آموزش می داد. هنگامی که او هشت ساله بود عمو و پدرخوانده او پیر دملر در جنگ جهانی اول درگذشت. او در دوازده سالگی نیز خواهر بزرگترش ژاکلین که فرزند مورد علاقه مادرش بود، را از دست داد و از آن بسیار متأثر شد. این اتفاق باعث افسردگی شدید مادرش شد و او دائم از طرف مادرش متهم می شد که برای زندگی خواهرش به اندازه کافی دعا نکرده است. مادر دولتو احساس می کرد دخترها به جز ازدواج هیچ چشم انداز دیگری ندارند و بنابراین او را از ادامه تحصیل منع کرد. او در شانزده سالگی مجبور شد با مادرش مقابله کند، زیرا او نمی خواست که فرانسواز دوره کارشناسی خود را بگذراند، چرا که امکان ازدواج را از دست می داد. با این وجود، دولتو در مدرسه عالی مولیه در پاریس حضور یافت و در آنجا در سال ۱۹۲۴ - ۱۹۲۵ در رشته فلسفه فارغ التحصیل شد. او سپس در سال ۱۹۳۰ مدرک پرستاری خود را به دست آورد. یک سال بعد، او تحصیلات پزشکی خود را همراه با برادرش فیلیپ آغاز کرد و هزینه تحصیل خود را با کار خودش می پرداخت. [ ۱]
میشل فوکو از دولتو به عنوان یکی از امضا کنندگان برجسته دادخواست ۱۹۷۷ فرانسه علیه قوانین سن رضایت نام برد. [ ۲]
فرانسواز دولتو مادر سه فرزند به نام های کارلوس ( ۱۹۴۳–۲۰۰۸ ) خواننده، گریگوری ( ۱۹۴۴ - ) ، مهندس و کاترین ( ۱۹۴۶ - ) بود.
دولتو در سال ۱۹۸۴ به فیبروز ریه دچار شد. او در ۲۵ اوت ۱۹۸۸ چشم از جهان فروبست و در گورستان بورگ - لا - رن در کنار شوهرش بوریس دولتو به خاک سپرده شد. این مکان همچنین آرامگاه پسر او، کارلوس است که در سال ۲۰۰۸ از دنیا رفت. بر روی قبر او حک شده است: «هیچ ترسی نداشته باش!»[ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلففرانسواز دولتو که به نام فرانسواز مارت زاده شد، دختر یک خانواده سلطنت طلب راست افراطی از کاتولیک های سنتی در پاریس بود. مادر آلزاسی او، سوزان دملر، دختر یک مهندس بود و، پدرش هنری مارت، نیز ییک مهندس پلی تکنیک و صنعتگر بود. وی چهارمین فرزند یک خانواده هفت نفره بود. برادرش ژاک مارت ( ۱۹۲۲–۱۹۸۴ ) ، از سال ۱۹۶۲ تا ۱۹۶۷ مدیر پست فرانسه ( وزیر پست و مخابرات ) بود.
یک پرستار ایرلندی از او در هنگام کودکی نگه داری می کرد. به همین دلیل پدر و مادرش مجبور شدند انگلیسی را یاد بگیرند تا فرانسواز لبخند بزنند. والدین وی پرستار را در ۸ ماهگی اخراج کردند. تربیت بسیار سنتی دولتو، که الیزابت رودینسکو آن را «بسیار کاتولیک و راست افراطی» توصیف کرد، منعکس کننده ارزشهای شارل موراس بود.
معلم خصوصی فرانسواز، او را با روش های فردریش فروبل آموزش می داد. هنگامی که او هشت ساله بود عمو و پدرخوانده او پیر دملر در جنگ جهانی اول درگذشت. او در دوازده سالگی نیز خواهر بزرگترش ژاکلین که فرزند مورد علاقه مادرش بود، را از دست داد و از آن بسیار متأثر شد. این اتفاق باعث افسردگی شدید مادرش شد و او دائم از طرف مادرش متهم می شد که برای زندگی خواهرش به اندازه کافی دعا نکرده است. مادر دولتو احساس می کرد دخترها به جز ازدواج هیچ چشم انداز دیگری ندارند و بنابراین او را از ادامه تحصیل منع کرد. او در شانزده سالگی مجبور شد با مادرش مقابله کند، زیرا او نمی خواست که فرانسواز دوره کارشناسی خود را بگذراند، چرا که امکان ازدواج را از دست می داد. با این وجود، دولتو در مدرسه عالی مولیه در پاریس حضور یافت و در آنجا در سال ۱۹۲۴ - ۱۹۲۵ در رشته فلسفه فارغ التحصیل شد. او سپس در سال ۱۹۳۰ مدرک پرستاری خود را به دست آورد. یک سال بعد، او تحصیلات پزشکی خود را همراه با برادرش فیلیپ آغاز کرد و هزینه تحصیل خود را با کار خودش می پرداخت. [ ۱]
میشل فوکو از دولتو به عنوان یکی از امضا کنندگان برجسته دادخواست ۱۹۷۷ فرانسه علیه قوانین سن رضایت نام برد. [ ۲]
فرانسواز دولتو مادر سه فرزند به نام های کارلوس ( ۱۹۴۳–۲۰۰۸ ) خواننده، گریگوری ( ۱۹۴۴ - ) ، مهندس و کاترین ( ۱۹۴۶ - ) بود.
دولتو در سال ۱۹۸۴ به فیبروز ریه دچار شد. او در ۲۵ اوت ۱۹۸۸ چشم از جهان فروبست و در گورستان بورگ - لا - رن در کنار شوهرش بوریس دولتو به خاک سپرده شد. این مکان همچنین آرامگاه پسر او، کارلوس است که در سال ۲۰۰۸ از دنیا رفت. بر روی قبر او حک شده است: «هیچ ترسی نداشته باش!»[ ۳]
wiki: فرانسواز دولتو