فرانتس زاور یوزف گراف کنراد فن هتسندورف ( Franz Xaver Josef Graf Conrad von Hötzendorf؛ نوامبر ۱۸۵۲– ۲۵ اوت ۱۹۲۵ ) یک ژنرال اتریشی بود که در طول جنگ اول جهانی به عنوان رئیس ستاد ارتش امپراتوری اتریش - مجارستان خدمت کرد. کنراد از ۱۹۰۶ تا ۱۹۱۷ سمت ریاست ستاد را برعهده داشت هر چند که در ۱۹۱۱ موقتاً از کار برکنار شد. وی را از مسئولان و مسببان بحران ژوئیه که به جنگ اول جهانی منجر شد، می دانند. برای سالیان سال، وی به عنوان کسی که خواهان جنگی پیشگیرانه با پادشاهی صربستان برای نجات امپراتوری چند ملیتی اتریش_مجارستان بود، شناخته می شد. بعدها وی گفت که حکومت متبوعش ظرف یازده ساعت تصمیم به حمله به صربستان را گرفته بود. ارتش ناآماده بوده و وی به سیاستمداران متوسل شد تا نقشه هایش را پیش ببرند. کنراد ناآگاه بود که امپراتوری آلمان بخش اعظم نیروهایش را نه به بالکان ( جایی که صربستان قرار داشت ) بلکه به مرزهای شرقی اش برای تقابل با روسیه می فرستد. کنراد همچنین نگران حمله روسیه بود و زمانی که ارتش تزار گذرگاه های کوه های کارپات را گرفته و در آستانه تهاجم به مجارستان بود، ایتالیا در آوریل ۱۹۱۵ در کنار متفقین وارد جنگ شد. در تابستان ۱۹۱۵ ائتلاف اتریشی_آلمانی توانست گالیسی و لهستان را با عملیات «تهاجم گورلیس_تارنوف» بازپس گیرد و صربستان هم در ماه اکتبر توسط نیروهای ژنرال مکنسن مفتوح گردد اما از سال ۱۹۱۶ پس از شکست ارتش اتریش در برابر «تهاجم بروسیلوف»، ارتش این کشور به طور فزاینده ای به حمایت ها و فرماندهی آلمان متکی شد. بدون حمایت از سوی متحد آلمانی شان، ارتش اتریش_مجارستان نیرویی پوسیده بیش نبود. [ ۱] در یکم مارس ۱۹۱۷ امپراتور جوان کارل یکم ( اتریش ) وی را پس از شکست در حملهٔ ترنتینو در شمال شرق ایتالیا از کار برکنار ساخت. [ ۲]
برای دهه ها وی به عنوان استراتژیستی درخشان که هرچند تمامی نبردهای بزرگش را واگذار کرده بود، در نظر گرفته می شد. تاریخدانان اکنون وی را به عنوان بازنده ای که نقشه های پرآب و تابش، غیرعملی بودند، می بینند. در طول ریاستش بر ستاد، نتایج فاجعه بار عملیات هایش، ارتش اتریش را به فروپاشی و اضمحلالی که همواره انتظارش می رفت، دچار نمود. [ نیازمند منبع]
در نوامبر ۱۹۰۶ وقتی به پیشنهاد وارث تاج و تخت امپراتوری یعنی آرشیدوک فرانتس فردیناند وی به ریاست ستاد ارتش منصوب گردید، توانست برای خود به عنوان نویسنده و آموزگار جنگی، شهرتی کسب کند. همانند سایر افسران اتریش_مجارِ نسل خود، او تجربه کمی در هدایت نبرد داشت[ ۳] اما راجع به تئوری و تاکتیک، نوشته ها و مطالعاتی وسیع داشت. تألیفات وی در زمینه تاکتیک های پیاده نظام فروش زیادی داشته و در ویرایش های متعددی چاپ شدند. [ ۴] وی در راه نوسازی نیروهای مسلح حکومت متبوعش، تلاشی خستگی ناپذیر به خرج می داد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبرای دهه ها وی به عنوان استراتژیستی درخشان که هرچند تمامی نبردهای بزرگش را واگذار کرده بود، در نظر گرفته می شد. تاریخدانان اکنون وی را به عنوان بازنده ای که نقشه های پرآب و تابش، غیرعملی بودند، می بینند. در طول ریاستش بر ستاد، نتایج فاجعه بار عملیات هایش، ارتش اتریش را به فروپاشی و اضمحلالی که همواره انتظارش می رفت، دچار نمود. [ نیازمند منبع]
در نوامبر ۱۹۰۶ وقتی به پیشنهاد وارث تاج و تخت امپراتوری یعنی آرشیدوک فرانتس فردیناند وی به ریاست ستاد ارتش منصوب گردید، توانست برای خود به عنوان نویسنده و آموزگار جنگی، شهرتی کسب کند. همانند سایر افسران اتریش_مجارِ نسل خود، او تجربه کمی در هدایت نبرد داشت[ ۳] اما راجع به تئوری و تاکتیک، نوشته ها و مطالعاتی وسیع داشت. تألیفات وی در زمینه تاکتیک های پیاده نظام فروش زیادی داشته و در ویرایش های متعددی چاپ شدند. [ ۴] وی در راه نوسازی نیروهای مسلح حکومت متبوعش، تلاشی خستگی ناپذیر به خرج می داد.
wiki: فرانتس کنراد فن هتسندورف