فرانتس مسمر

فِرانتس آنتوان مِسمِر ( به آلمانی: Franz Anton Mesmer ) کاشف نظریهٔ معروف مغناطیس حیوانی، در سال ۱۷۳۴ در شهر مووس ( بادن - وورتمبرگ ) آلمان متولد شد و تحصیلات خود را در رشته طب به پایان رساند. ولی به جای اینکه به طبابت بپردازد اوقات خود را صرف مطالعه برای کشف راه تازه جهت معالجه امراض نمود و موفق شد هیپنوتیزم را برای درمان بسیاری از بیماری های روحی مورد استفاده قرار دهد. وی از آهنربا نیز برای درمان استفاده کرد که بسیار مورد توجه قرار گرفت. حکومت اتریش به تحریک مخالفین مسمر او را به جرم جادوگری و شعبده بازی به ترک وطن محکوم کرد و مسمر به فرانسه رفت و در آنجا هم شهرت و موفقیتی به دست آورد. قدرت او در هیپنوتیزم و تلقین به نفس به حدی بود که در یک جلسه بیماران را خواب می کرد و به وسیله تلقین آنها را مداوا می نمود.
لوئی شانزدهم هیئتی سلطنتی را برای بررسی ادعاهای او منصوب کرد. بنجامین فرانکلین و آنتوان لاووازیه ( بنیانگذار شیمی جدید ) هم از اعضای این هیئت بودند. نتایج بررسی های آنها نشان داد موفقیت فرانتس مسمر تنها به دلیل قدرت تلقین است. اعتبار مسمر از بین رفت و به اتریش بازگشت.
وقتی که در ۱۸۱۵ درگذشت کسی حدس نمی زد که درست صد سال پس از مرگ او فروید او را پدر روان شناسی و روان پزشکی جدید و نخستین پیش قدم ( پسیکانالیزم ) بخواند. [ ۱]