فرانتس ابت

فرانتس آبت. فرانتس ویلهلم آبْت ( به آلمانی: Franz Wilhelm Abt ) ( زادهٔ ۲۲ دسامبر ۱۸۱۹ – ۳۱ مارس ۱۸۸۵ ) آهنگساز، رهبر موسیقی آوازی، و شاعر آلمانی بود.
فرانتس ویلهلم آبْت در ۲۲ دسامبر ۱۸۱۹ در شهر آیلنبورگ به دنیا آمد. استعداد موسیقی را از دوران کودکی از خود نشان داد. پدرش کشیش و پیانیستی بااستعداد بود و او بود که نخستین درس های موسیقی را به فرانتس آموخت. فرانتس، مانند پدر، از همان اوان، هم به موسیقی علاقه داشت و هم به الهیات. در «مدرسهٔ توماسِ لایپزیگ» ( به آلمانی: Thomasschule zu Leipzig ) و سپس در دانشگاه لایپزیگ در دو رشتهٔ موسیقی و الهیات تحصیل کرد. فرانتس در مدرسه با آلبرت لرتسینگ، فلیکس مندلسون، و روبرت شومان دوست شد. در ۱۸۳۷ پدرش درگذشت و فرانتس همان زمان به تحصیل در الهیات پایان داد و بر آموزش و تمرین موسیقی متمرکز شد. او برخی آثارش را، به ویژه برای پیانو، در این دوره ساخت. در سال ۱۸۴۱، کاپل مایسترِ شهر برنبورگ شد. سپس، در همان سال، به زوریخ رفت و سال ها در انجمن موسیقی ( به آلمانی: Allgemeine Gesellschaft ) آن شهر، رهبر آواز بود. او در زوریخ، تصنیفاتش را نیز خود رهبری می کرد.
در سال ۱۸۵۲، در براونشوایگ، رهبر دوم شد و در ۱۸۵۵ به عنوان رهبر اول برگزیده شد. در ۱۸۷۲ به ایالات متحده رفت و در آنجا، به عنوان رهبر موسیقی آوازی، کامیابی هایی به دست آورد. آبْت بیش از ۳۰۰۰ قطعهٔ موسیقایی ( ۶۰۰ اُپوس ) تصنیف کرد. بسیاری از نغمه های او آنقدر معروف اند که حتی در زمان حیات وی، گاه با آثار فولکلوریک اشتباه گرفته می شدند. فرانتس آبْت در ۳۱ مارس ۱۸۸۵ در ویسبادن درگذشت.