فرامشتی. [ ف َ م ُ ] ( حامص ) فراموشی. نسیان.( یادداشت به خط مؤلف ) :...روزگار و حالهاء او به فرامشتی افکندی ، تا نیست شدی. ( التفهیم ).آن گرگ بدان زشتی با جهل فرامشتی یک یوسف کنعان شد تا باد چنین بادا.مولوی.و رجوع به فرامشت شود.
