فرامرز قریبیان ( زادهٔ ۲۷ آبان ۱۳۲۰ ) بازیگر و کارگردان سابق ایرانی است. او سه بار سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مرد جشنوارهٔ فیلم فجر را بابت نقش آفرینی در ترن ( ۱۳۶۶ ) ، بندر مه آلود ( ۱۳۷۱ ) و مرد بارانی ( ۱۳۷۸ ) کسب کرده است. آخرین حضور او در سینما مربوط به بازی در خروج ( ۱۳۹۸ ) بود که برایش نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مرد شد.
... [مشاهده متن کامل]
قریبیان پدر سام قریبیان، بازیگر و فیلم ساز ایرانی، است که در ۱۳۹۱ فیلم گناهکاران به نویسندگی او را کارگردانی کرد. او در سال ۱۳۹۸ از بازیگر کناره گیری کرد و دلیلش را «نداشتن حوصلهٔ غرض ورزی های مسئولان» اعلام کرد.
قریبیان در سال ۱۳۲۰ در کوچهٔ آبشار، خیابان ری، تهران متولد شد. وی از طرف مادری تفرشی و از طرف پدری تبار تهران قدیم را دارد. دارای تحصیلات ناتمام در رشته بازیگری مدرسه ویژوال آرت آمریکا است و فعالیت سینمایش را با همکاری در استودیو آژیر فیلم در سال۱۳۳۷ با کمک و حمایت ساموئل خاچیکیان آغاز کرد و سپس پس از بازی در فیلم کوتاه مستوره با دستیاری کارگردان و ایفای نقش کوتاهی در فیلم بیگانه بیا ساخته مسعود کیمیایی بازیگری حرفه ای در سال ۱۳۴۵ آغاز کرد. سپس به دلیل مسافرت به خارج از کشور چند سالی از سینما دور بود.
در سال ۱۳۵۱ بار دیگر در فیلمی از مسعود کیمیایی به نام خاک بازی کرد و برای بازی درخشانش جایزه بهترین بازیگر مکمل را از جشنواره دریافت نمود و سپس بازی خوب و روانش در فیلم گوزنها در کنار بهروز وثوقی، نام او را سر زبان ها انداخت. غزل در سال ۱۳۵۵ سومین همکاری او با مسعود کیمیایی بود. در سال ۱۳۵۷ جلوی دوربین بهمن فرمان آرا و در فیلم سایه های بلند باد رفت و پس از انقلاب و در دههٔ شصت در فیلم های بسیاری بازی کرد. سمندر در سال ۱۳۶۴ دیگر فیلم موفق او بود. قریبیان در سال ۱۳۶۵ کارگردانی را با فیلم قابل قبول جدال در تاسوکی آغاز نمود و در سال ۱۳۶۶ در فیلم ترن به کارگردانی امیر قویدل ایفای نقش کرد و توانست از ششمین دوره جشنواره فیلم فجر سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد را دریافت کند که با عدم حضورش در جشنواره حاضر نشد جایزه اش را از دست محمد خاتمی که آنزمان وزیر فرهنگ و ارشاد وقت بود و نظر تندی نسبت به بازیگران قبل از انقلاب داشت دریافت کند. او در همین سال بازی در فیلم موفق کانی مانگا را در کارنامه خود ثبت کرد.
... [مشاهده متن کامل]
قریبیان پدر سام قریبیان، بازیگر و فیلم ساز ایرانی، است که در ۱۳۹۱ فیلم گناهکاران به نویسندگی او را کارگردانی کرد. او در سال ۱۳۹۸ از بازیگر کناره گیری کرد و دلیلش را «نداشتن حوصلهٔ غرض ورزی های مسئولان» اعلام کرد.
قریبیان در سال ۱۳۲۰ در کوچهٔ آبشار، خیابان ری، تهران متولد شد. وی از طرف مادری تفرشی و از طرف پدری تبار تهران قدیم را دارد. دارای تحصیلات ناتمام در رشته بازیگری مدرسه ویژوال آرت آمریکا است و فعالیت سینمایش را با همکاری در استودیو آژیر فیلم در سال۱۳۳۷ با کمک و حمایت ساموئل خاچیکیان آغاز کرد و سپس پس از بازی در فیلم کوتاه مستوره با دستیاری کارگردان و ایفای نقش کوتاهی در فیلم بیگانه بیا ساخته مسعود کیمیایی بازیگری حرفه ای در سال ۱۳۴۵ آغاز کرد. سپس به دلیل مسافرت به خارج از کشور چند سالی از سینما دور بود.
در سال ۱۳۵۱ بار دیگر در فیلمی از مسعود کیمیایی به نام خاک بازی کرد و برای بازی درخشانش جایزه بهترین بازیگر مکمل را از جشنواره دریافت نمود و سپس بازی خوب و روانش در فیلم گوزنها در کنار بهروز وثوقی، نام او را سر زبان ها انداخت. غزل در سال ۱۳۵۵ سومین همکاری او با مسعود کیمیایی بود. در سال ۱۳۵۷ جلوی دوربین بهمن فرمان آرا و در فیلم سایه های بلند باد رفت و پس از انقلاب و در دههٔ شصت در فیلم های بسیاری بازی کرد. سمندر در سال ۱۳۶۴ دیگر فیلم موفق او بود. قریبیان در سال ۱۳۶۵ کارگردانی را با فیلم قابل قبول جدال در تاسوکی آغاز نمود و در سال ۱۳۶۶ در فیلم ترن به کارگردانی امیر قویدل ایفای نقش کرد و توانست از ششمین دوره جشنواره فیلم فجر سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد را دریافت کند که با عدم حضورش در جشنواره حاضر نشد جایزه اش را از دست محمد خاتمی که آنزمان وزیر فرهنگ و ارشاد وقت بود و نظر تندی نسبت به بازیگران قبل از انقلاب داشت دریافت کند. او در همین سال بازی در فیلم موفق کانی مانگا را در کارنامه خود ثبت کرد.
