فرامرز شریفی (تهران 1315ش- )
معمار ایرانی.پس از گذراندن دوره های تحصیلات ابتدایی و دبیرستان، در سال ۱۳۳۴ وارد دانشکده ی هنرهای زیبای دانشگاه تهران و در سال ۱۳۴۲ با درجه ی عالی از این دانشکده فارغ التحصیل شد. شهرتش در پیش طرح، مخصوصاً کشیدن ماشین زبان زد بود، اما در حال حاضر از صدها پیش طرح خود در طول چند دهه کار حرفه ای، تنها تعداد اندکی را حفظ کرده است. آثار شریفی تحت تاثیر سبک معماران برجسته ایچون ماریو بوتا، رنزو پیانو، مایکل_گریوز، کارلو اسکارپا و هوشنگ_سیحون است. ۶ سال تحصیل و کار در آتلیه ی هوشنگ سیحون (در دانشکده ی هنرهای زیبا) باعث شدکه استفاده ی به جا از مصالح و سادگی مینیمالیستی پروژه هایش را از سیحون بیاموزد. آثار او، تلفیقی از سبک های کلاسیک و مدرن است. همچنین، آجر متریال اصلی نمای بیش تر عمارت هایی است که شریفی ساخته است.
او از سال 1347 تا 1372 در دفاتر مهندسی مشاور آرتیمان و از سال 1372 در دفتر شخصی خودش به کار مشغول بوده است. فرامرز شریفی در سال 1379 به دریافت نشان پیرنیا و لوح تقدیر و سپاس از جشن شصتمین سال تاسیس دانشکده ی هنرهای زیبا و در سال 1381 به رتبه ی پنجم جایزه بزرگ معمار نایل آمده است. از سال 1379 تا 1381 نیز او عضو کمیته ی معماری (حوزه ی معاونت شهرسازی و معماری شهرداری تهران) بوده استو داوری چند دوره جایزه بزرگ معمار را نیز در کارنامه ی فعالیت های خود دارد.
شریفی در طی نزدیک به 50 سال فعالیت، بیشاز 150 پروژه ی خصوصی را طراحی و اجرا کرده است که از آن جمله می توان به این موارد اشاره نمود: خانه ای در سعدآباد (زمان اتمام: 1356)، مجموعه ی مسکونی گرامی(زمان اتمام: 1365)، ساختمان مسکونی کامرانیه (اجرا از 1369 تا 1372)، مجموعه ی مسکونی ندا (زمان اتمام: 1370)، خانه ی دیباجی (اجرا: 1371- 1372)، خانه ی امیری دزاشیب (زمان اتمام: 1375)، ساختمان مسکونی نیاوران (زمان اتمام: 1376)، ساختمان اداری کردستان (زمان اتمام: 1382)، ویلای مشاء (زمان اتمام: 1385) و ویلای گلندوک (زمان اتمام: 1384).
منابع
http://iacenter.ir/index.aspx?pageid=387&p=1
معمار ایرانی.پس از گذراندن دوره های تحصیلات ابتدایی و دبیرستان، در سال ۱۳۳۴ وارد دانشکده ی هنرهای زیبای دانشگاه تهران و در سال ۱۳۴۲ با درجه ی عالی از این دانشکده فارغ التحصیل شد. شهرتش در پیش طرح، مخصوصاً کشیدن ماشین زبان زد بود، اما در حال حاضر از صدها پیش طرح خود در طول چند دهه کار حرفه ای، تنها تعداد اندکی را حفظ کرده است. آثار شریفی تحت تاثیر سبک معماران برجسته ایچون ماریو بوتا، رنزو پیانو، مایکل_گریوز، کارلو اسکارپا و هوشنگ_سیحون است. ۶ سال تحصیل و کار در آتلیه ی هوشنگ سیحون (در دانشکده ی هنرهای زیبا) باعث شدکه استفاده ی به جا از مصالح و سادگی مینیمالیستی پروژه هایش را از سیحون بیاموزد. آثار او، تلفیقی از سبک های کلاسیک و مدرن است. همچنین، آجر متریال اصلی نمای بیش تر عمارت هایی است که شریفی ساخته است.
او از سال 1347 تا 1372 در دفاتر مهندسی مشاور آرتیمان و از سال 1372 در دفتر شخصی خودش به کار مشغول بوده است. فرامرز شریفی در سال 1379 به دریافت نشان پیرنیا و لوح تقدیر و سپاس از جشن شصتمین سال تاسیس دانشکده ی هنرهای زیبا و در سال 1381 به رتبه ی پنجم جایزه بزرگ معمار نایل آمده است. از سال 1379 تا 1381 نیز او عضو کمیته ی معماری (حوزه ی معاونت شهرسازی و معماری شهرداری تهران) بوده استو داوری چند دوره جایزه بزرگ معمار را نیز در کارنامه ی فعالیت های خود دارد.
شریفی در طی نزدیک به 50 سال فعالیت، بیشاز 150 پروژه ی خصوصی را طراحی و اجرا کرده است که از آن جمله می توان به این موارد اشاره نمود: خانه ای در سعدآباد (زمان اتمام: 1356)، مجموعه ی مسکونی گرامی(زمان اتمام: 1365)، ساختمان مسکونی کامرانیه (اجرا از 1369 تا 1372)، مجموعه ی مسکونی ندا (زمان اتمام: 1370)، خانه ی دیباجی (اجرا: 1371- 1372)، خانه ی امیری دزاشیب (زمان اتمام: 1375)، ساختمان مسکونی نیاوران (زمان اتمام: 1376)، ساختمان اداری کردستان (زمان اتمام: 1382)، ویلای مشاء (زمان اتمام: 1385) و ویلای گلندوک (زمان اتمام: 1384).
منابع
http://iacenter.ir/index.aspx?pageid=387&p=1
wikijoo: فرامرز_شریفی