فرامرز رفیع پور ( زادهٔ ۱۳۲۰ در تهران ) ، جامعه شناس، پژوهشگر و نویسنده ایرانی است. او عضو پیوسته فرهنگستان علوم ایران و استاد بازنشسته دانشگاه شهید بهشتی می باشد و از او، که از برجسته ترین جامعه شناسان ایران می باشد، با عنوان پروفسور یاد می شود. وی در سال ۱۳۸۹ به عنوان چهره ماندگار جامعه شناسی و در سال ۱۳۹۰ به عنوان استاد برجسته جایزه علمی علامه طباطبایی بنیاد ملی نخبگان برگزیده شد.
... [مشاهده متن کامل]
وی دارای دکترای علوم اجتماعی از دانشگاه هوهِن هایم اشتوتگارت، فوق دکترای روش تدریس از دانشگاه کاسل ایالت ویتسن هاوزن، و درجه پروفسوری در جامعه شناسی توسعه روستایی از دانشگاه هوهِن هایم است.
در سال ۱۳۲۰ در تهران زاده شد.
در سال ۱۳۳۹ دیپلم دبیرستان را در تهران گرفت. در سال ۱۳۴۵ مدرک کارشناسی در رشتهٔ مهندسی کشاورزی را کسب نمود و دو سال بعد، در سال ۱۳۴۷، با نوشتن پایان نامه ای به موضوع اقتصاد کشاورزی در جامعه روستایی موفق به کسب کارشناسی ارشد در مهندسی کشاورزی گشت و از دانشگاه هوهِن هایم آلمان فارغ التحصیل گردید. او رساله دکترای خود را، در جامعه شناسی روستایی، به راهنمایی استادش پرفسور هارتموت آلبرشت ( که کتاب آناتومی جامعه را به وی تقدیم نموده ) نوشت و در سال ۱۳۵۲ از آن در دانشگاه هوهِن هایم اشتوتگارت دفاع نموده، موفق به کسب درجه دکتری گردید. وی در سالهای ۱۳۵۲/۵۳ دوره تحقیقاتی فوق دکتری را در رشته روش تدریس با موفقیت در دانشگاه کاسل ویتسن هاوزن گذراند. رفیع پور در سال ۱۳۶۶ موفق به کسب درجهٔ شایستگی ( درجه علمی ) ( رساله پروفسوری ) در «جامعه شناسی توسعه روستایی» از دانشگاه هوهِن هایم اشتوتگارت گردید. و از آن سال تا سال۱۳۸۳ پرفسور مدعو در رشته جامعه شناسی روستایی در دانشگاه هوهِن هایم بود.
پس از دریافت درجهٔ پروفسوری از دانشگاه هوهِنهایم اشتوتگارت در سال ۱۳۶۶، تا سال ۱۳۸۳ در این دانشگاه تدریس کرد و هم زمان در دانشگاه شهید بهشتی نیز با سمت استادی مشغول تدریس شد. در سال ۱۳۶۷ ( ۸۹–۱۹۸۸ ) استاد مدعو دانشگاه ویسکانسین - مدیسون آمریکا بود.
در سال ۱۳۷۱ استاد نمونه دانشگاه شهید بهشتی و در سال ۱۳۷۵ به عنوان استاد نمونه مؤسسات آموزش عالی ایران انتخاب شد. در سال ۱۳۷۹ عضو کمیسیون علوم انسانی شورای پژوهش های کشور، در ۱۳۸۲ عضو هیئت ممیزه دانشگاه شهید بهشتی، و در ۱۳۸۴ به عضویت شورای دانشگاه شهید بهشتی درآمد.
... [مشاهده متن کامل]
وی دارای دکترای علوم اجتماعی از دانشگاه هوهِن هایم اشتوتگارت، فوق دکترای روش تدریس از دانشگاه کاسل ایالت ویتسن هاوزن، و درجه پروفسوری در جامعه شناسی توسعه روستایی از دانشگاه هوهِن هایم است.
در سال ۱۳۲۰ در تهران زاده شد.
در سال ۱۳۳۹ دیپلم دبیرستان را در تهران گرفت. در سال ۱۳۴۵ مدرک کارشناسی در رشتهٔ مهندسی کشاورزی را کسب نمود و دو سال بعد، در سال ۱۳۴۷، با نوشتن پایان نامه ای به موضوع اقتصاد کشاورزی در جامعه روستایی موفق به کسب کارشناسی ارشد در مهندسی کشاورزی گشت و از دانشگاه هوهِن هایم آلمان فارغ التحصیل گردید. او رساله دکترای خود را، در جامعه شناسی روستایی، به راهنمایی استادش پرفسور هارتموت آلبرشت ( که کتاب آناتومی جامعه را به وی تقدیم نموده ) نوشت و در سال ۱۳۵۲ از آن در دانشگاه هوهِن هایم اشتوتگارت دفاع نموده، موفق به کسب درجه دکتری گردید. وی در سالهای ۱۳۵۲/۵۳ دوره تحقیقاتی فوق دکتری را در رشته روش تدریس با موفقیت در دانشگاه کاسل ویتسن هاوزن گذراند. رفیع پور در سال ۱۳۶۶ موفق به کسب درجهٔ شایستگی ( درجه علمی ) ( رساله پروفسوری ) در «جامعه شناسی توسعه روستایی» از دانشگاه هوهِن هایم اشتوتگارت گردید. و از آن سال تا سال۱۳۸۳ پرفسور مدعو در رشته جامعه شناسی روستایی در دانشگاه هوهِن هایم بود.
پس از دریافت درجهٔ پروفسوری از دانشگاه هوهِنهایم اشتوتگارت در سال ۱۳۶۶، تا سال ۱۳۸۳ در این دانشگاه تدریس کرد و هم زمان در دانشگاه شهید بهشتی نیز با سمت استادی مشغول تدریس شد. در سال ۱۳۶۷ ( ۸۹–۱۹۸۸ ) استاد مدعو دانشگاه ویسکانسین - مدیسون آمریکا بود.
در سال ۱۳۷۱ استاد نمونه دانشگاه شهید بهشتی و در سال ۱۳۷۵ به عنوان استاد نمونه مؤسسات آموزش عالی ایران انتخاب شد. در سال ۱۳۷۹ عضو کمیسیون علوم انسانی شورای پژوهش های کشور، در ۱۳۸۲ عضو هیئت ممیزه دانشگاه شهید بهشتی، و در ۱۳۸۴ به عضویت شورای دانشگاه شهید بهشتی درآمد.
