فراماسونری قاره ای

فراماسونری قاره ای، که همچنین به عنوان فراماسونری لیبرال، [ ۱] فراماسونری لاتین[ ۲] [ ۳] و فراماسونری آدوگماتیک، [ ۴] نیز شناخته می شود شامل لژهای ماسونی مستقر عمدتاً در قاره اروپا است که لژ بزرگ شرقی فرانسه ( GOdF ) را به رسمیت می شناسند یا متعلق به CLIPSAS, SIMPA , TRACIA , CIMAS, COMAM, CATENA, GLUA یا هر یک از سازمان های بین المللی مختلف فراماسونری لیبرال هستند می باشد. تعداد بیشتری از فراماسون ها، که اکثر آنها در ایالات متحده آمریکا زندگی می کنند متعلق به لژهایی هستند که لژ بزرگ متحد انگلستان را به رسمیت می شناسند و فراماسون های قاره ای را به رسمیت نمی شناسند و آنها را " نامنظم " می دانند. [ ۵] [ ۶]
فراماسونری دو شاخه دارد که «در رابطه دوستانه با یکدیگر نیستند». [ ۷]
• سنت انگلیسی/آمریکایی «منظم» حوزه های قضایی، که توسط لژ بزرگ متحد انگلستان ( UGLE ) و لژهای بزرگ مختلف در ایالات متحده مشخص شده است.
• سنت «قاره ای» اروپایی از حوزه های قضایی، که توسط GODF، با دوستی های متفاوت و در حال تغییر مشخص می شود.
در کشورهای آمریکای لاتین، اروپای قاره ای و بیشتر آفریقا، فراماسونری قاره ای اروپایی به سبک GODF غالب است، [ ۸] اگرچه این کشورها ممکن است لژهای بزرگ کوچک تر نیز داشته باشند که بخشی از سنت «منظم» هستند.
دلایل متعددی برای شکاف در فراماسونری و چرایی تداوم آن وجود دارد. اولین نمونه لغو شناسایی در ایالات متحده مدت کوتاهی پس از جنگ داخلی آمریکا رخ داد. در سال ۱۸۶۹، گراند اوریان یک گروه ماسونی را در لوئیزیانا به رسمیت شناخت که توسط لژ بزرگ لوئیزیانا ( GLL ) به رسمیت شناخته نشد. این امر توسط GLL به عنوان تهاجم به حوزه قضایی آن تلقی شد و به رسمیت شناختن GODF را پس گرفت. بنا به درخواست GLL، چندین لژ بزرگ آمریکایی دیگر نیز از شناسایی خارج شدند. [ ۹] شواهدی وجود دارد که نشان می دهد انگیزه های نژادی ممکن است در این عدم شناخت نقش داشته باشند. GODF اخیراً قطعنامه ای به تصویب رسانده بود که در آن بیان می کرد که «نه رنگ، نژاد، و نه دین نباید مرد را برای شروع کار رد صلاحیت کند»[ ۱۰] و لژ بزرگ لوئیزیانا سیاه پوستان و افراد مختلط را به شدت مستثنی می کرد. نفاق اولیه در ایالات متحده به اتفاق آرا نبود. بسیاری از لژهای بزرگ آمریکایی تا قرن بیستم به شناخت GODF ادامه دادند. [ ۱۱]