فراغت خانه

لغت نامه دهخدا

فراغت خانه. [ ف َ غ َ ن َ / ن ِ ] ( اِ مرکب ) خلوت خانه. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) :
کنیز هوشمند از جای برخاست
فراغت خانه دیگر بیاراست.

بیانی ( از آنندراج ).

رجوع به فراغت شود.

( اسم ) ۱ - جایی که در آن باسایش پردازند ۲ - جایی که در آن بعیش و عشرت پردازند فراغت کده .

( ~ . نِ ) [ ع - فا. ] (اِمر. ) ۱ - جایی که در آن به عیش و عشرت پردازند. ۲ - جایی که در آن به آسایش پردازند.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید