فراغبال. [ ف َ ] ( ص مرکب ) آنکه بی تشویش معاش کند و بال در لغت عرب به معنی دل است. ( از آنندراج ). رجوع به فارغ بال و فارغ البال شود.، فراغ بال. [ ف َ غ ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) آسودگی خاطر. آسایش و راحتی خیال : ور چو پروانه دهد دست فراغ بالی جز بدان عارض شمعی نبود پروازم.حافظ ( دیوان چ قزوینی ص 230 ).
