فراسر

لغت نامه دهخدا

فرا سر. [ ف َ س َ ] ( حرف اضافه + اسم )بر سر. ( آنندراج ). گرد سر. گرداگرد سر :
بسکه از نرگس تو فتنه فزوده ست رواج
دامن فتنه چو دستار فرا سر پیچم.
ابونصر نصیرای بدخشانی ( از آنندراج ).
|| زیر سر : همانجا خفتی بر زمین و بالش فرا سر نه. ( تاریخ بیهقی ). رجوع به فرا شود.

فرهنگ فارسی

۱ - بالای سر گرد سر : فراسر پدر نشست گریان . بسکه از نرگس تو فتنه فزوده است رواج دامن فتنه چو دستار فراسر پیچم . ( ابو نصیر نصیری بدخشانی ) ۲ - زیر سر : همان جا خفتی بر زمین و بالش فراسر نه .

فرهنگ معین

(فَ سَ ) (حراض . ق مر. ) ۱ - بالای سر، گرد سر. ۲ - زیر سر.

فرهنگ عمید

۱. بالای سر.
۲. گرد سر.
۳. زیر سر.

پیشنهاد کاربران

بپرس