فِراریس، گالیلِئو (۱۸۴۷ـ۱۸۹۷)(Ferraris, Galileo)
فیزیک دان ایتالیایی. واضع اصول موتور القایی است که اکنون وسیلۀ اصلیِ تبدیل توان الکتریکی به توان مکانیکی است. پدر وی داروساز و عمویش پزشکی تورینی بودند. در ۱۰سالگی به عمویش سپرده شد تا بر تحصیلات سنتی و علمی او نظارت کند. فراریس دانش آموختۀ دانشگاه تورین و مدرسۀ فنون کاربردی تورین بود. ضمن تدریس فیزیک، به پژوهش در زمینۀ نور و اپتیک پرداخت و بررسی اختلاف فاز اپتیکی در امواج نورانی او را متوجه پدیده ای مشابه در دیگر صورت های تابش، ازجمله مغناطیس، کرد. او موتوری ساخت که در آن، آهن رباهای الکتریکی عمود بر هم به کار می رفت و توان آن با جریان متناوبی که ۹۰ درجه ناهم فاز بود تأمین می شد و درنتیجه، میدان مغناطیسی گردانی پدید می آمد. این موتور و جهت آن، که می توانست با معکوس شدن قطبیتش معکوس شود، به حل آخرین مسئلۀ باقی مانده در ساخت موتورهای جریان متناوب منجر شد. این اصل گسترش موتورهای الکتریکی ناهم زمانِ خوداستارت را ممکن ساخت که همچنان کاربرد دارند. فراریس با این اعتقاد که ارزش های علمی و فکریِ پیشرفت های نو بسیار فراتر از ارزش های مادی است، اختراع خود را به عمد به ثبت نرساند و برعکس، آن را آزادانه در آزمایشگاه شخصی اش برای هر تازه واردی به نمایش گذاشت. در این میان، چند فیزیک دان دیگر مستقلاً به همان اصل رسیدند. نیکلا تِسلا که ازجملۀ آن ها بود، این اصل را به کار بست و آن را به ثبت رساند. فراریس همچنین از قدیمی ترین مدافعان برقراری سامانۀ توزیع جریان متناوب برای توان الکتریکی بود.
فیزیک دان ایتالیایی. واضع اصول موتور القایی است که اکنون وسیلۀ اصلیِ تبدیل توان الکتریکی به توان مکانیکی است. پدر وی داروساز و عمویش پزشکی تورینی بودند. در ۱۰سالگی به عمویش سپرده شد تا بر تحصیلات سنتی و علمی او نظارت کند. فراریس دانش آموختۀ دانشگاه تورین و مدرسۀ فنون کاربردی تورین بود. ضمن تدریس فیزیک، به پژوهش در زمینۀ نور و اپتیک پرداخت و بررسی اختلاف فاز اپتیکی در امواج نورانی او را متوجه پدیده ای مشابه در دیگر صورت های تابش، ازجمله مغناطیس، کرد. او موتوری ساخت که در آن، آهن رباهای الکتریکی عمود بر هم به کار می رفت و توان آن با جریان متناوبی که ۹۰ درجه ناهم فاز بود تأمین می شد و درنتیجه، میدان مغناطیسی گردانی پدید می آمد. این موتور و جهت آن، که می توانست با معکوس شدن قطبیتش معکوس شود، به حل آخرین مسئلۀ باقی مانده در ساخت موتورهای جریان متناوب منجر شد. این اصل گسترش موتورهای الکتریکی ناهم زمانِ خوداستارت را ممکن ساخت که همچنان کاربرد دارند. فراریس با این اعتقاد که ارزش های علمی و فکریِ پیشرفت های نو بسیار فراتر از ارزش های مادی است، اختراع خود را به عمد به ثبت نرساند و برعکس، آن را آزادانه در آزمایشگاه شخصی اش برای هر تازه واردی به نمایش گذاشت. در این میان، چند فیزیک دان دیگر مستقلاً به همان اصل رسیدند. نیکلا تِسلا که ازجملۀ آن ها بود، این اصل را به کار بست و آن را به ثبت رساند. فراریس همچنین از قدیمی ترین مدافعان برقراری سامانۀ توزیع جریان متناوب برای توان الکتریکی بود.
wikijoo: فراریس،_گالیلیو_(۱۸۴۷ـ۱۸۹۷)