فَرارِوایَت (metanarrative)
روایتی دربارۀ روایت ها. این اصطلاح را فرانسوا لیوتار، در اثر خود، وضعیت پسامدرن (۱۹۸۴) ابداع کرد. لیوتار از این اصطلاح برای توصیف طرح های فکری گسترده ای استفاده می کرد که فیلسوفانی چون کانت، هگل، و مارکس پس از دوران روشنگری به وجود آورده بودند. فراروایت اصطلاحی است که غالباً مفسران در اشاره به پسامدرن به کار می برند؛ به ویژه هنگامی که این دوران را با سقوط فراروایت ها مشخص می کنند.
روایتی دربارۀ روایت ها. این اصطلاح را فرانسوا لیوتار، در اثر خود، وضعیت پسامدرن (۱۹۸۴) ابداع کرد. لیوتار از این اصطلاح برای توصیف طرح های فکری گسترده ای استفاده می کرد که فیلسوفانی چون کانت، هگل، و مارکس پس از دوران روشنگری به وجود آورده بودند. فراروایت اصطلاحی است که غالباً مفسران در اشاره به پسامدرن به کار می برند؛ به ویژه هنگامی که این دوران را با سقوط فراروایت ها مشخص می کنند.
wikijoo: فراروایت