فراخیگاه. [ ف َ ] ( اِ مرکب ) کنایت از جایی که در آن مأکولات و مشروبات بسیار باشد و به آسانی توان یافت. ( آنندراج ) : تا ببینندشان بر آن سر راه دور گشتند از آن فراخیگاه.
نظامی.
فرهنگ عمید
۱. جای فراخ و باوسعت. ۲. جایی که در آن نعمت فراوان باشد: تا ببینندشان بر آن سر راه / دور گشتند از آن فراخی گاه (نظامی: لغت نامه: فراخی گاه ).