فراخی گاه

لغت نامه دهخدا

فراخیگاه. [ ف َ ] ( اِ مرکب ) کنایت از جایی که در آن مأکولات و مشروبات بسیار باشد و به آسانی توان یافت. ( آنندراج ) :
تا ببینندشان بر آن سر راه
دور گشتند از آن فراخیگاه.
نظامی.

فرهنگ عمید

۱. جای فراخ و باوسعت.
۲. جایی که در آن نعمت فراوان باشد: تا ببینندشان بر آن سر راه / دور گشتند از آن فراخی گاه (نظامی: لغت نامه: فراخی گاه ).

پیشنهاد کاربران

بپرس