فراخ مزاح. [ ف َ م ِ ] ( ص مرکب ) آن که بسیارشوخی کند و پیوسته لطیفه گوید. ( یادداشت بخط مؤلف ): وی مردی فراخ مزاح بود. ( تاریخ بیهقی ).
