فراخ دیده

لغت نامه دهخدا

فراخ دیده. [ ف َ دی دَ / دِ ]( ص مرکب ) چشم ودل باز. بخشنده. گشاده نظر :
تنگدستی فراخ دیده چو شمع
خویشتن سوخته برابر جمع.

نظامی.

رجوع به فراخ آستین و فراخ دست شود.

( صفت ) چشم و دل باز دارای وسعت نظر بخشنده .

( ~ . دِ ) (ص مر. ) نک فراخ بین .

= فراخ آستین: تنگدستی فراخ دیده چو شمع / خویشتن سوخته برابر جمع (نظامی۴: ۷۲۸ ).

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید