فراخ خویی

لغت نامه دهخدا

فراخ خویی. [ ف َ ] ( حامص مرکب ) پرحوصلگی. ( یادداشت بخط مؤلف ). هِزّة. اَریحیت. غُمورة. ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

پر حوصلگی فراخ حوصلگی .

پیشنهاد کاربران

بپرس