فراخ جای

لغت نامه دهخدا

فراخ جای. [ ف َ ] ( اِ مرکب ) جای گشاده : فجرةالوادی ؛ فراخ جای رودبار که آب روان گردد بسوی آن. ( منتهی الارب ). رجوع به فجرةالوادی شود.

فرهنگ فارسی

( فراخ جا ی ) ( صفت ) جای گشاده محل وسیع .

پیشنهاد کاربران

بپرس