فراخ بر. [ ف َ ب َ ] ( ص مرکب ) فراخ سینه. ( ناظم الاطباء ). دارای سینه ٔپهن و خوش اندام : عبدالملک مردی بود سپیدروی و فراخ بر و میانه بالا. ( مجمل التواریخ و القصص ).
