فرابنفش فرین

تابش فرابنفش فرین ( انگلیسی: Extreme ultraviolet ) یا تابش پرانرژی فرابنفش که به اختصار EUV یا XUV نامیده می شود، بخشی از تابش الکترومغناطیسی در طیف الکترومغناطیسی که بازه طول موج ۱۲۴ تا ۱۰ نانومتر را در بر می گیرد و بنابراین ( بر پایه رابطه پلانک - اینشتین ) دارای فوتون هایی با انرژی ۱۰ تا ۱۲۴ الکترون ولت ( متناسب با طول موج ۱۲۴ تا ۱۰ نانومتر ) است. تابش فرابنفش فرین به صورت طبیعی توسط تاج خورشیدی و به صورت مصنوعی توسط منابع پلاسما، تولید هماهنگ بالا ( HHG ) و منبع نور سنکروترون تولید می شود. از آنجا که پرتو UVC ( فرابنفش C ) تا ۱۰۰ نانومتر ادامه دارد، در برخی شرایط با تابش فرابنفش فرین هم پوشانی دارد.
کاربردهای اصلی تابش فرابنفش فرین در طیف شناسی فوتوگسیل، تصویربرداری خورشیدی و لیتوگرافی فرابنفش فرین است.
در جو زمین، تابش فرابنفش فرین بیشترین بخش جذب شده از طیف الکترومغناطیس است و برای انتقال به خلاء بالا نیاز دارد.