بغوی (منسوب به بغ یا بغشور ) ابو محمد حسین بن مسعود فقیه و عالم مذهب شافعیه و مفسر و محدث ( و. ۴۳۶ ه ق . / ۱٠۴۴ م . - ف. ۵۱٠ ه ق . / ۱۱۱۷ م . ) وی درعلوم تبحر داشت و فقه را از قاضی حسین بن محمد که یکی از شاگردان قفال مروزی بود آموخت . در تفصیل کم الله تصنیفی کرده و پاره ای از مشکت را از قول پیامبر اکرم توضیح داده است .وی از راویان حدیث میباشد و کتب بسیار باو منسوب است . وجه تسمیه فرائ بمناسبت فروش فرائ است . از آثار او دو کتاب مصابیح السنه در حدیث و معالم التنیزیل در تفسیر معروف است . فرائ در مرو در گذشت و در کنار استادش قاض حسین بخاک سپرده شد . ( صفت ) ۱ - پوستین دوز پوستین فروش ۲ - پوست پیرا واتگر . کوهی است در نزدیک مدینه و نزدیکی خاخ .
