فراواقع گرایی

دانشنامه عمومی

فراواقع گرایی یا سوررئالیسم ( به انگلیسی: Surrealism ) یکی از جنبش های هنری قرن بیستم است. سوررئالیسم به معنی گرایش به ماورای واقعیت یا واقعیت برتر است. زمانی که دادائیسم در حال از بین رفتن بود، پیروان آن به دور آندره برتون که خود نیز زمانی از دادائیست ها بود، گرد آمدند و طرح مکتب جدیدی را پی ریزی کردند. این شیوه در سال ۱۹۲۲ به طور رسمی از فرانسه آغاز شد و فراواقع گرایی نامیده شد. این مکتب بازتاب نابسامانی ها و آشفتگی های قرن بیستم است. [ ۱] سوررئالیسم را می توان یک جنبش هنری - اجتماعیِ بنیادستیز به شمار آورد. میل به ایجادِ دگرگونی در زندگی روزمره از طریق آشکارسازی امرِ شگفت انگیز و تصادفی عینیِ نهفته در نظم ظاهریِ واقعیت دانست. [ ۲]
این جنبش در عمل با انتشار مجلهٔ انقلاب فراواقع گرا توسط برتون آغاز شد. سالوادور دالی، رنه ماگریت و لویی آراگون از جمله سوررئالیست های مشهور هستند. نقاشان بزرگی که به این جنبش پیوستند ( همچون ارنست، دالی، ری، آرپ، میرو، دوشان، تانگی و… ) به نقش پردازی دقیق صحنه های خیالی و بدون منطق، و جان بخشی اشیای روزمره و تبدیل آنها به موجودات عجیب پرداختند. تلاش آنها بر این بود که با خودکاری روانی میدانی را برای بروز ناخودآگاهشان در نقاشی فراهم کنند. [ ۳]
فراواقع گرایی ( سوررئالیسم ) محصول تغییرات بعد از جنگ جهانی اول و فراموشی دادائیسم بود که از سال ۱۹۲۱ آغاز شد. ظهور سوررئالیسم زمانی بود که نظریه های فروید روانکاو اتریشی دربارهٔ ناخودآگاه و رؤیا و واپس زدگی ( سرکوب ) ، فرهیختگان اروپا را به خود مشغول کرده بود.
برپایه بیانیه بنیان گذاری این مکتب که آندره برتون نوشت، یکی از اهداف آن آشتی میان واقعیت و رؤیا برای رسیدن به یک واقعیت مطلق یا فراواقعیت بود. برتون در جنگ نخست جهانی به عنوان روان شناس در یک بیمارستان جنگی خدمت کرده بود و با دیدگاه های روانکاوانه فروید دربارهٔ تحلیل رؤیا و لایه های پنهان ناخودآگاه آشنایی داشت. [ ۴] آندره برتون و لویی آراگون که هر دو پزشک بیماری های روانی بودند از تحقیق های فروید الهام گرفتند و پایه مکتب جدید خود را بر فعالیت ضمیر ناخودآگاه بنا نهادند.
نخستین کتاب سوررئالیستی با عنوان میدان های مغناطیسی در سال ۱۹۲۱ به قلم آندره برتون و یکی از همکارانش منتشر شد.
نخستین کسی که نقاشی سورئالیسم را وارد ایران کرد، شخصی به نام امین الله رضایی بود که معروف ترین اثرات او را می توان در نشریات کانون نویسندگان ایران پیدا و مشاهده کرد. از امین الله رضایی به عنوان پدر نقاشی سوررئالیسم ایران یاد می کنند. [ ۵]
عکس فراواقع گراییعکس فراواقع گراییعکس فراواقع گرایی
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

معادل سور رئالیسم در ادبیات دینی خودمان شاید معادل باشد با سیر و سلوک فهمانی و عقلانی حکیمان و عارفان دینی در آفاق و انفس یا پرواز خیالی - اوهامی آنان بر فراز واقعیت و طبیعت، احتمالا بدون اینکه بدانند که آفاق جمع افق یعنی افق ها و انفس جمع نفس یعنی نفوس یا نفس ها و شاید بدون اینکه تعریف و معنای روشنی از چیستی نفس مجرد داشته یا دارا بوده باشند.
...
[مشاهده متن کامل]

واقعیت برتر مورد توجه فراواقعگرایان دینی، فلسفی و سور رئالیستی، هیچ چیز دیگری نمیتواند باشد غیر آفرینش سرمدی، مبدئی، ازلی یا اولیه ی همین واقعیت یا طبیعت فعلی و یا این دنیا به شکل این آسمان و زمین و هرآنچه که بین آنهاست، در نهایت کمال ایده آل خوبی و زیبایی، اعتدال و نظم و هماهنگی با کمیت و کیفیت بهشت برین که تصویر زنده یا فیلم مستند کلی و جزئیاتی آن در خاطره ی مطلق و بیکران خدای حقیقی و واقعی یکبار برای جاودانگی طوری ضبط و ثبت گردیده که هرگز کوچکترین خللی در آن ایجاد نمیشود و یک نقطه از لوح محفوظ آن پاک نخواهد گردید و در لحظه ی جاودانه حال در پشت پرده ی ضخیم و نفوذ ناپذیر همین دنیای فیزیکی و پدیدار شده یعنی در بخش وسیع غیبی، امکانی، برزخی یا متافیزیکی و پدیدار نشده موجود است و خارج از تیررس شعاع های برد حواس پنجگانه ی غیر مسلح و مسلح ( تلسکوپی و میکروسکپی ) قرار دارد و به روش تجربی غیر قابل شناخت میباشد.
سور رئالیست ها مانند بقیه نتوانسته اند بین دو نوع خدای زیر فرق و تمیز قائل شوند:
الف - پروردگار، خالق مخلوقات، آفریدگار کائنات و یا خدای حقیقی و واقعی یعنی اول، وسط، آخر، درون و بیرون همه چیز و همه کس یا بطور عام تر یعنی ظاهر و باطن این واقعیت و طبیعت و یا بطور کلی یعنی محیط و محتوای هرکدام از گیتی ها یا کیهان ها و یا جهان های متناهی، مساوی، موازی و بیشمار که هیچ موجود و هیچ چیز دیگری چه شهودی و چه غیبی غیر از او، آن و این نه وجود دارد و نه میتواند وجود داشته باشد.
ب - خدای کلمه ای، واژه ای، مقوله ای، مفهومی و ایده ای با تلفظ ها و نام های گوناگون در زبان های مختلف بشری که فقط در زبان، خط، فهم و عقل ناقص و محدود انسانی از موجودیت برخوردار ست و در خارج از آنها هیچگونه مصداق و مثال بیرونی ندارد، یعنی از هیچ نوع موجودیت دیگری برخوردار نمیباشد و درست به همین علت و دلیل کلیه سعی ها و کوشش های برهانی و استدلالی انسان در اثبات وجود این نوع خدا در اعصار گذشته و حال و آینده همیشه با شکست مواجه بوده و هست و خواهد بود.
از امروز به بعد و بسوی آینده میتوان ( مشروط بر اینکه خواست ) خدای نوع اول را علمی یا خدا از دیدگاه علم نامید و خدای نوع دوم را اسطوره ای، افسانه ای، حماسه ای، ایلیاتی، طایفه ای، قبیله ای، قومی، ملی، آئینی، دینی، مذهبی، فرقه ای . . . . . . . . . . و سور رئالیستی نامید.
در دایره ای که میدان آمدن ها و رفتن ها و باز گشتن های فراوان و متوالی ماست/ اورا هم بدایت و هم نهایت هردو همیشه و در پایان هر دور بهشت برین متوالی هاست/ به یاد حکیم عمر خیام!.

فروافتامد گرایی:foluwrealism.
که با واپس گرایی ونیز با؛
واپیشگرایی فرق دارد و با واگرایی یکی نیست.
من به دنبال آیینی میگردم که همهء گراها وگرایشها را داشته باشد.
( بین یَدیه کلَ مآب و مآبیه ) .
...
[مشاهده متن کامل]

، between his hand all of ism and ist. که می توان آن را " پَسِه گرایی " نامید. ( بیا به این پسه جای هر کسه ) .

فرا افتامد گرایی:فرا واقع گرایی؛فرا درستی گرایی. فرابنامد گرایی و فراراستیگرایی.
فرا واقع گرایی یا سوررئالیسم ( surrealism ) یکی از جنبش های هنری قرن بیستم میباشد که به معنای گرایش به ماورای واقعیت یا واقعیت برتر است.
تخیای یا خطای دید