فر و شکوه

لغت نامه دهخدا

فر و شکوه. [ ف َرْ رُ ش ُ ] ( ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) فر و زیب. جلال و شکوه. بزرگی : پس لشکرگاهی عظیم به فر و شکوه بزد. ( اسکندرنامه منثور ).

فرهنگ فارسی

فر و زیب . جلال و شکوه

پیشنهاد کاربران

اورنگ
شوکت، جلال ، ابهت. بزرگی
جلال ، شوکت، جاه
شوکت

بپرس