( فرآشوبیدن ) فرآشوبیدن. [ ف َ دَ ] ( مص مرکب ) برآشوبیدن. برآشفتن. فرآشفتن : چون کار جهان چنین فراشوبدسر برکند از جهان جهانداری.ناصرخسرو.رجوع به فرآشفتن شود.
