( فدومة ) فدومة. [ ف ُ م َ ] ( ع مص ) گنگلاج گردیدن. ( منتهی الارب ). فدم بودن. ( از اقرب الموارد ). و رجوع به فَدم شود. || درمانده در سخن شدن. || گول و درشتخوی شدن. ( منتهی الارب ). || فَدامة. ( اقرب الموارد ). و رجوع به فدامة شود.
