فدشخوارگر. [ ف َ دَ خوا / خا گ َ ] ( اِخ ) لقب برادر انوشیروان که حاکم طبرستان بوده است. و صاحب مجمل التواریخ گوید: او را [ انوشیروان را ] فدشخوارگرشاه گفتندی به روزگار پدرش زیرا که او پادشاه طبرستان بود و فدشخوار نام کوه و دشت باشد. ( مجمل التواریخ ص 36 ). بهار در حاشیه نویسد: جایی دیده نشد که انوشیروان پادشاه طبرستان و پدشخوارگر باشد، و برادرش این لقب را داشته است. ( مجمل التواریخ حاشیه ص 36 ).
