فدریکو د روبرتو

فدریکو د روبرتو ( ۱۶ ژانویه ۱۸۶۱ – ۲۶ ژوئیه ۱۹۲۷ ) نویسنده ایتالیایی بود که به خاطر رمان تاریخی خود، به نایب السلطنه ها ( ۱۸۹۴ ) مشهور شد. [ ۱]
دی روبرتو در ناپل به دنیا آمد و حرفه نویسندگی خود را به عنوان روزنامه نگار برای روزنامه های ملی آغاز کرد، جایی که با جووانی ورگا و لوئیجی کاپوانا ، برجسته ترین نویسندگان جنبش وریسم آشنا شد. ورگا او را وارد محافل ادبی میلان کرد. د روبرتو دو کتاب داستان کوتاه نوشت: La sorte ( ۱۸۸۷ ) ، Documenti umani ( ۱۸۸۸ ) . اولین رمان او، Ermanno Raeli ، ( ۱۸۸۹ ) تا حد زیادی زندگی نامه ای است. عمیق تر در تحلیل روانشناختی دوم، L'illusione ( ۱۸۹۱ ) . در سال ۱۸۹۴ رمان او I Viceré منتشر شد. این محصول سال ها کار سخت بود، اما پس از انتشار موفقیت چندانی کسب نکرد. سرخوردگی و اختلالات عصبی دی روبرتو را وادار کرد تا کار روزنامه نگاری را از سر بگیرد. بعدها، پس از مدتی تجربه به عنوان یک نمایشنامه نویس، بازگشت ( ۱۹۰۸ - ۱۹۱۳ ) . او در کاتانیا درگذشت. [ ۲]