فدریکو بائامونتس ( تلفظ ؛ زادهٔ ۹ ژوئیهٔ ۱۹۲۸ – درگذشتهٔ ۸ اوت ۲۰۲۳ ) [ ۱] رکابزن حرفه ای سابق اهل اسپانیا بود که در رشتهٔ دوچرخه سواری جاده فعالیت می کرد. او توانست در سال ۱۹۵۹ قهرمان تور دو فرانس شود. همچنین با ۹ قهرمانی رده بندی کوهستان گرند تورها به همراه جینو بارتالی رکورددار است.
بائامونتس در سانتو دمینگو - کاودییا در استان تولدو زاده شد. خانوادهٔ او در دوران جنگ داخلی اسپانیا آواره شدند و به مادرید کوچیدند. پدرش ابتدا به کار سنگ شکنی مشغول شد و سپس میوه فروشی باز کرد. قهرمان و نهایتاً دوست بائامونتس، خولیان برندرو برندهٔ دو دورهٔ ووئلتا اسپانیا در سال های ۱۹۴۱ و ۱۹۴۲ بود.
بائامونتس در پایان دههٔ ۱۹۴۰ رقابت را آغاز کرد و نخستین پیروزی خود را در ۱۸ ژوئیهٔ ۱۹۴۷ در حالی که پیراهن بسکتبال به تن داشت، [ ۲] به دست آورد.
در ۲۳ سالگی برندهٔ رده بندی کوهستان تور آستوریاس ۱۹۵۳ شد. فدراسیون دوچرخه سواری اسپانیا او را برای تور دو فرانس ۱۹۵۴ انتخاب کرد. در آن مسابقات در رتبهٔ ۲۵ ایستاد و قهرمان رده بندی کوهستان شد.
بائامونتس متخصص مسیرهای کوهستانی بود و گزارشگران به او لقب عقاب تولدو داده بودند. او در سال ۱۹۵۹ برندهٔ تور دو فرانس شد و شش بار قهرمانی رده بندی کوهستان آن را به دست آورد. در سال های ۱۹۶۳ و ۱۹۶۴ نیز به ترتیب بر سکوی دوم و سوم تور ایستاد و مجموعاً در ۷ مرحلهٔ تور پیروز شد.
در ووئلتا اسپانیای ۱۹۵۷ نیز دوم شد و قهرمانی رده بندی کوهستان را به دست آورد. او در دورهٔ بعد نیز این قهرمانی را تکرار کرد و در رتبهٔ ششم ایستاد. در جیرو دیتالیای ۱۹۵۶ نیز برندهٔ رده بندی کوهستان شد.
در تور دو فرانس ۱۹۵۹ بائامونتس جزء رقیبان اصلی نبود؛ ولی فرار زودهنگام در مرحلهٔ ۱۳ در پیرنه او را به صدر رده بندی نزدیک کرد. سپس در تایم تریل کوهستانی که در پوی دو دم خاتمه می یافت، پیروز شد و به رتبهٔ دوم صعود کرد. در مرحلهٔ ۱۷ در آلپ با شارلی گاول همکاری کرد تا برتری خود را نسبت به رقیبان افزایش دهد. آنری آنگلاد و ژاک آنکتیل تلاش کردند فاصله را کاهش دهند؛ ولی موفقیت چندانی کسب نکردند تا بائامونتس با برتری ۴ دقیقه ای نسبت به آنگلاد قهرمان تور شود.
آنکتیل در خط پایان در پارک ده پرنس با سوت های اعتراض تماشاگرانی مواجه شد که اعتقاد داشتند او و دیگران اجازه داده اند بائامونتس به جای آنگلاد فرانسوی قهرمان شود. تیم فرانسه نامتعادل بود. مدیر برنامهٔ آنگلاد، روژه پیل بود؛ در حالی که دانیل دوسه مدیر برنامهٔ بقیهٔ تیم بود. [ ۳] دوسه اعتقاد داشت رکابزنانش باید بائامونتس را شکست دهند یا اجازه ندهند آنگلاد قهرمان شود. آنان نتوانستند آنگلاد را شکست دهند، ولی اجازه دادند بائامونتس که در مسیرهای مسطح رکابزن ضعیفی بود، قهرمان شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبائامونتس در سانتو دمینگو - کاودییا در استان تولدو زاده شد. خانوادهٔ او در دوران جنگ داخلی اسپانیا آواره شدند و به مادرید کوچیدند. پدرش ابتدا به کار سنگ شکنی مشغول شد و سپس میوه فروشی باز کرد. قهرمان و نهایتاً دوست بائامونتس، خولیان برندرو برندهٔ دو دورهٔ ووئلتا اسپانیا در سال های ۱۹۴۱ و ۱۹۴۲ بود.
بائامونتس در پایان دههٔ ۱۹۴۰ رقابت را آغاز کرد و نخستین پیروزی خود را در ۱۸ ژوئیهٔ ۱۹۴۷ در حالی که پیراهن بسکتبال به تن داشت، [ ۲] به دست آورد.
در ۲۳ سالگی برندهٔ رده بندی کوهستان تور آستوریاس ۱۹۵۳ شد. فدراسیون دوچرخه سواری اسپانیا او را برای تور دو فرانس ۱۹۵۴ انتخاب کرد. در آن مسابقات در رتبهٔ ۲۵ ایستاد و قهرمان رده بندی کوهستان شد.
بائامونتس متخصص مسیرهای کوهستانی بود و گزارشگران به او لقب عقاب تولدو داده بودند. او در سال ۱۹۵۹ برندهٔ تور دو فرانس شد و شش بار قهرمانی رده بندی کوهستان آن را به دست آورد. در سال های ۱۹۶۳ و ۱۹۶۴ نیز به ترتیب بر سکوی دوم و سوم تور ایستاد و مجموعاً در ۷ مرحلهٔ تور پیروز شد.
در ووئلتا اسپانیای ۱۹۵۷ نیز دوم شد و قهرمانی رده بندی کوهستان را به دست آورد. او در دورهٔ بعد نیز این قهرمانی را تکرار کرد و در رتبهٔ ششم ایستاد. در جیرو دیتالیای ۱۹۵۶ نیز برندهٔ رده بندی کوهستان شد.
در تور دو فرانس ۱۹۵۹ بائامونتس جزء رقیبان اصلی نبود؛ ولی فرار زودهنگام در مرحلهٔ ۱۳ در پیرنه او را به صدر رده بندی نزدیک کرد. سپس در تایم تریل کوهستانی که در پوی دو دم خاتمه می یافت، پیروز شد و به رتبهٔ دوم صعود کرد. در مرحلهٔ ۱۷ در آلپ با شارلی گاول همکاری کرد تا برتری خود را نسبت به رقیبان افزایش دهد. آنری آنگلاد و ژاک آنکتیل تلاش کردند فاصله را کاهش دهند؛ ولی موفقیت چندانی کسب نکردند تا بائامونتس با برتری ۴ دقیقه ای نسبت به آنگلاد قهرمان تور شود.
آنکتیل در خط پایان در پارک ده پرنس با سوت های اعتراض تماشاگرانی مواجه شد که اعتقاد داشتند او و دیگران اجازه داده اند بائامونتس به جای آنگلاد فرانسوی قهرمان شود. تیم فرانسه نامتعادل بود. مدیر برنامهٔ آنگلاد، روژه پیل بود؛ در حالی که دانیل دوسه مدیر برنامهٔ بقیهٔ تیم بود. [ ۳] دوسه اعتقاد داشت رکابزنانش باید بائامونتس را شکست دهند یا اجازه ندهند آنگلاد قهرمان شود. آنان نتوانستند آنگلاد را شکست دهند، ولی اجازه دادند بائامونتس که در مسیرهای مسطح رکابزن ضعیفی بود، قهرمان شود.
wiki: فدریکو بائامونتس