فدایی اصفهانی، نصرالله خان ( ـ هند ۱۳۱۳ق)
(ملقب به دولت یار جنگ بهادر) شاعر و تاریخ نگار ایرانی. در ۱۸سالگی به هند رفت و در بمبئی اقامت کرد. در آن جا برای افسران ارتش انگلیس زبان فارسی تدریس کرد و خود نیز زبان انگلیسی آموخت. در ۳۰سالگی برای تعلیم و تربیت میرمحبوب علی خان، فرزند افضل الدوله محبوب علی آصف جاه پنجم، به حیدرآباد دکن فراخوانده شد. چون محبوب علی خان به شاهی رسید، فدایی را به همنشینی خود برگزید و به او لقب دولت یار جنگ بهادر داد. فدایی همچنین عهده دار برخی مناصب و وظایف دولتی بود و در زمینۀ تاریخ اطلاعات فراوان داشت. از آثارش: داستان ترکتازان هند/تاریخ حکمرانان هند به فارسی در ۵ جلد (بمبئی، ۱۳۱۰ق)؛ دیوان قصاید و غزلیات (بمبئی، ۱۳۱۰ق).
(ملقب به دولت یار جنگ بهادر) شاعر و تاریخ نگار ایرانی. در ۱۸سالگی به هند رفت و در بمبئی اقامت کرد. در آن جا برای افسران ارتش انگلیس زبان فارسی تدریس کرد و خود نیز زبان انگلیسی آموخت. در ۳۰سالگی برای تعلیم و تربیت میرمحبوب علی خان، فرزند افضل الدوله محبوب علی آصف جاه پنجم، به حیدرآباد دکن فراخوانده شد. چون محبوب علی خان به شاهی رسید، فدایی را به همنشینی خود برگزید و به او لقب دولت یار جنگ بهادر داد. فدایی همچنین عهده دار برخی مناصب و وظایف دولتی بود و در زمینۀ تاریخ اطلاعات فراوان داشت. از آثارش: داستان ترکتازان هند/تاریخ حکمرانان هند به فارسی در ۵ جلد (بمبئی، ۱۳۱۰ق)؛ دیوان قصاید و غزلیات (بمبئی، ۱۳۱۰ق).