فخیره

لغت نامه دهخدا

( فخیرة ) فخیرة. [ ف ِخ ْ خی رَ ] ( ع ص ) بسیارفخر. و هاء برای مبالغه است. ( اقرب الموارد ). رجوع به فخر شود.
فخیره. [ ف َ رَ] ( اِخ ) دهی است از بخش میان کنگی شهرستان زابل ، واقع در 8 هزارگزی جنوب باختری ده دوست محمد و یکهزارگزی جنوب راه مالرو زابل به ده دوست محمد. ناحیه ای است واقع در جلگه ، گرم و معتدل که دارای 307 تن سکنه است.آب آن از رودخانه تأمین میشود. محصولاتش غلات و لبنیات است و اهالی به کشاورزی و گله داری گذران میکنند. راه آن مالرو است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8 ).

فرهنگ فارسی

دهی است از بخش میان کنگی شهرستان زابل .

پیشنهاد کاربران

فخیره : بسیارفخر. و هاء برای مبالغه است ، افتخار ، سرافرازی ، بسیار بزرگ منش .
فخیره یک واژه عـربی است که از ریشه "فخـر" می آید، بر وزن "فعیله"
فخــر اسم مصدر "افتخار" و به معنی بالندگی، سرافرازی و بزرگ منشی است.
فخیـر صفت مشبهه است مانند حکیم ، رحیم ، شریف و به معنی "بزرگ منش"
فخیره ( فخیر هاء مبالغه ) به معنی "بسیار بزرگ منش" می باشد.

بپرس