فَخری هراتی، محمد (هرات ح ۹۰۳ـ پس از ۹۷۰ق)
شاعر، مترجم و تذکره نویس ایرانی. در عهد شاه طهماسب اول صفوی به قصد زیارت مکه از خراسان به سند رفت و به دربار شاه حسن ارغون، حکمران سند و تته، و پس از مرگ وی به دربار اکبر گورکانی پیوست و آنان را مدح گفت. از آثارش: لطایف نامه که نخستین ترجمۀ مجالس النفائس امیرعلی شیر نوایی به فارسی است؛ هفت کشور در تاریخ، اخلاق و کشورداری؛ جواهرالعجایب/ تذکرة النسا در شرح حال و نمونۀ اشعار ۲۵ بانوی شاعر (لکنو، ۱۸۷۳)؛ دیوان اشعار؛ تذکرة روضةالسلاطین در شرح حال ۸۰ تن از شاهان و شاهزادگان شاعر (تهران، ۱۳۴۵ش).
شاعر، مترجم و تذکره نویس ایرانی. در عهد شاه طهماسب اول صفوی به قصد زیارت مکه از خراسان به سند رفت و به دربار شاه حسن ارغون، حکمران سند و تته، و پس از مرگ وی به دربار اکبر گورکانی پیوست و آنان را مدح گفت. از آثارش: لطایف نامه که نخستین ترجمۀ مجالس النفائس امیرعلی شیر نوایی به فارسی است؛ هفت کشور در تاریخ، اخلاق و کشورداری؛ جواهرالعجایب/ تذکرة النسا در شرح حال و نمونۀ اشعار ۲۵ بانوی شاعر (لکنو، ۱۸۷۳)؛ دیوان اشعار؛ تذکرة روضةالسلاطین در شرح حال ۸۰ تن از شاهان و شاهزادگان شاعر (تهران، ۱۳۴۵ش).