فخرعظمی ارغون ( فخر عادل خلعتبری ) ( ۱۲۷۷–۱۳۴۵ ) روزنامه نگار و از شاعران صاحب نام ایران و مادر سیمین بهبهانی بود.
فخرعظمی از زنان پیشرو جنبش زنان ایران و از شاعران موفق زمان خود بود و در انجمن نسوان وطن خواه عضویت داشت ( ۱۳۰۴–۱۳۰۸ ) . از سال ۱۳۱۱ سردبیر روزنامه آینده ایران بود و در سال ۱۳۱۴ مجله بانوان را منتشر کرد. او همچنین در زمان رضاشاه عضو فعال کانون بانوان و از شهریور ۱۳۲۰ از اعضای حزب دموکرات ایران بود.
... [مشاهده متن کامل]
او در تأسیس مدارس دخترانه نیز نقشی چشمگیر داشت و خود زبان فرانسه تدریس می کرد و آموزگار رسمی آموزش و پرورش بود. سال ها در دبیرستان های ناموس، دارالمعلمات و نوباوگان تهران تدریس نمود تا اینکه در سال ۱۳۳۷ بازنشسته شد و برای سرپرستی فرزندانش به آمریکا رفت.
فخرعظمی در سال ۱۲۷۷ ه. ش ( ۱۳۱۶ ه. ق ) به دنیا آمد. پدرش مرتضی قلی خان ارغون ملقب به مکرم السلطان از خاندان خلعتبری بود و مادرش قمرخانم معروف به عظمت السلطنه فرزند میرزا محمد خان امیرتومان فرزند فتحعلی خان امین الملک ( ایشیک آغاسی باشی دربار فتحعلی شاه قاجار و بیگلربیگی آذربایجان ) فرزند امیر هدایت الله خان فومنی ( حکمران نامدار و مقتدر گیلان در دوره زندیه و قاجاریه ) بود.
فخر عظمی ارغون فارسی و عربی و فقه و اصول را در مکتب خانه خصوصی خواند و با متون نظم و نثر آشنایی کامل داشت و زبان فرانسه را نیز زیر نظر یک مربی سوئیسی آموخت و گواهینامه پایان تحصیلات مدرسه ژاندارک و مدرسه آمریکایی را هم اخذ نمود. او موسیقی سنتی ایرانی را هم نزد یک بانوی کلیمی به نام خانم جان مشاق فراگرفت.
او در سال ۱۳۰۳ ه. ش با عباس خلیلی ( مدیر روزنامه اقدام ) ازدواج کرد. سرآغاز این آشنایی یک غزل انقلابی با مطلع زیر بود که فخرعظمی برای روزنامه فرستاده بود:
فخرعظمی از عباس خلیلی دارای یک دختر به نام «سیمین» شد که با نام سیمین بهبهانی نامبردار گردیده است ولی این ازدواج در سال ۱۳۱۰ به جدایی انجامید.
فخرعظمی ارغون چندی بعد با عادل خلعتبری ( مدیر روزنامه آینده ایران ) ازدواج کرد و نام خود را به خواسته همسرش به «فخر عادل» تغییر داد و از همسر دوم خود صاحب سه فرزند به نام های عادل نژاد ( غوغا ) و عادل دخت ( ترانه ) و عادل فر ( سهراب ) شد.
فخرعظمی ارغون در سال ۱۳۴۵ در سن ۶۸ سالگی بدرود حیات گفت و مطابق وصیتش در گورستان ابن بابویه در جوار شیخ صدوق به خاک سپرده شد.
فخرعظمی از زنان پیشرو جنبش زنان ایران و از شاعران موفق زمان خود بود و در انجمن نسوان وطن خواه عضویت داشت ( ۱۳۰۴–۱۳۰۸ ) . از سال ۱۳۱۱ سردبیر روزنامه آینده ایران بود و در سال ۱۳۱۴ مجله بانوان را منتشر کرد. او همچنین در زمان رضاشاه عضو فعال کانون بانوان و از شهریور ۱۳۲۰ از اعضای حزب دموکرات ایران بود.
... [مشاهده متن کامل]
او در تأسیس مدارس دخترانه نیز نقشی چشمگیر داشت و خود زبان فرانسه تدریس می کرد و آموزگار رسمی آموزش و پرورش بود. سال ها در دبیرستان های ناموس، دارالمعلمات و نوباوگان تهران تدریس نمود تا اینکه در سال ۱۳۳۷ بازنشسته شد و برای سرپرستی فرزندانش به آمریکا رفت.
فخرعظمی در سال ۱۲۷۷ ه. ش ( ۱۳۱۶ ه. ق ) به دنیا آمد. پدرش مرتضی قلی خان ارغون ملقب به مکرم السلطان از خاندان خلعتبری بود و مادرش قمرخانم معروف به عظمت السلطنه فرزند میرزا محمد خان امیرتومان فرزند فتحعلی خان امین الملک ( ایشیک آغاسی باشی دربار فتحعلی شاه قاجار و بیگلربیگی آذربایجان ) فرزند امیر هدایت الله خان فومنی ( حکمران نامدار و مقتدر گیلان در دوره زندیه و قاجاریه ) بود.
فخر عظمی ارغون فارسی و عربی و فقه و اصول را در مکتب خانه خصوصی خواند و با متون نظم و نثر آشنایی کامل داشت و زبان فرانسه را نیز زیر نظر یک مربی سوئیسی آموخت و گواهینامه پایان تحصیلات مدرسه ژاندارک و مدرسه آمریکایی را هم اخذ نمود. او موسیقی سنتی ایرانی را هم نزد یک بانوی کلیمی به نام خانم جان مشاق فراگرفت.
او در سال ۱۳۰۳ ه. ش با عباس خلیلی ( مدیر روزنامه اقدام ) ازدواج کرد. سرآغاز این آشنایی یک غزل انقلابی با مطلع زیر بود که فخرعظمی برای روزنامه فرستاده بود:
فخرعظمی از عباس خلیلی دارای یک دختر به نام «سیمین» شد که با نام سیمین بهبهانی نامبردار گردیده است ولی این ازدواج در سال ۱۳۱۰ به جدایی انجامید.
فخرعظمی ارغون چندی بعد با عادل خلعتبری ( مدیر روزنامه آینده ایران ) ازدواج کرد و نام خود را به خواسته همسرش به «فخر عادل» تغییر داد و از همسر دوم خود صاحب سه فرزند به نام های عادل نژاد ( غوغا ) و عادل دخت ( ترانه ) و عادل فر ( سهراب ) شد.
فخرعظمی ارغون در سال ۱۳۴۵ در سن ۶۸ سالگی بدرود حیات گفت و مطابق وصیتش در گورستان ابن بابویه در جوار شیخ صدوق به خاک سپرده شد.
