فخرالملک ابوالفتح مظفر

دانشنامه آزاد فارسی

فَخرُالمُلک، ابوالفتح مُظَفَّر (۴۳۴ـ۵۰۰ق)
دولتمرد ایرانی، نخستین پسر خواجه نظام الملک طوسی، وزیر تتش (۴۸۷ـ۴۸۸ق)، برکیارق (۴۸۸ـ۴۹۰) و سنجر سلجوقی (۴۹۰ـ۵۰۰ق). سال های دراز در خدمت پدرش کار کرد. در دیوان امیر معزی ۳۲ قصیده و یک ترکیب بند در ستایش فخرالملک و دو قصیده در سوگ وی آمده است. ابوالمعالی نحاس رازی نیز از دیگر ستایندگان فخر الملک بوده و از وی مدایحی در دست است. عباس اقبال در حواشی کتاب حدایق السحر به تمامی آن مدایح اشاره کرده است. خیام یکی از رساله های پارسی خود به نام رساله در علم کلیات و ابوحاتم اسفزاری نیز رسالۀ کائنات خود را به نام فخر الملک نوشته اند. امام محمد غزالی نیز پس از بازگشت به طوس در ۴۹۸ق و یک سال اقامت در آن جا به پیشنهاد سنجر سلجوقی و پافشاری فخرالملک از طوس به نیشابور رفت و تا ۵۰۰ق در نظامیه آن شهر تدریس کرد. فخرالملک به زخم کارد یکی از فداییان اسماعیلی کشته شد.

پیشنهاد کاربران

بپرس