فخرالمحققین محمد بن حسن

دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] محمد بن حسن بن مطهر حلی، معروف به «فخرالمحققین»، در نیمه شب بیستم جمادی الأولی سال 682ق، در شهر حلّه، در خانه بزرگ ترین دانشمند شیعه؛ یعنی علامه حلی متولد شد.
او همانند پدر بزرگوارش، قبل از اینکه به حد بلوغ برسد، از تحصیل نزد استاد بی نیاز شد و به مرتبه ای از فضائل و کمالات رسید که در میان دانشمندان عصر خویش و در محافل علمی و فکری به «فخرالمحققین» لقب یافت.
فخرالمحققین از نظر علمی و فضل و کمال فرهنگی، شخصیتی ممتاز و فوق العاده بود و از نظر ادب و اخلاق و صفات پسندیده انسانی نیز سرآمد جوانان روزگار بشمار می رفت. پدر بزرگوارش به او عشق می ورزید و به وجودش افتخار می کرد.
افزون بر این مقالات، فخرالمحققین بر اساس فرمان پدرش، کتاب های ناقص او را تکمیل کرد؛ زیرا علامه در موارد متعددی، فخرالمحققین را به اتمام کتاب های نیمه تمام خویش توصیه می کند. فخرالمحققین علاوه بر تکمیل، بعضی از کتاب های علامه را نیز پاک نویس نموده است.
فخرالمحققین محمّد بعد از 89 سال زندگانی بابرکت و تلاش و کوشش در راه ترویج معارف اهل بیت(ع)، در سال 771ق، ندای حق را لبیک گفت و به سرای باقی شتافت.
پیکر پاک آن عالم فرزانه و دانشمند گران مایه از شهر حلّه به نجف منتقل شد و در کنار قبر علامه حلّی به خاک سپرده شد. قبر مطهر او در کنار بارگاه امیرمؤمنان(ع)، سال های متمادی محل تجمّع عاشقان علم و معرفت و محل رفت وآمد دانشمندان و فقیهان بوده است.

دانشنامه آزاد فارسی

فَخْرالمحقّقین، محمّد بن حسن (حله ۶۸۲ـ ۷۷۱ق)
فقیه امامی. جز پدرش، علامۀ حلی، استادی نداشت، پدر به او بسیار دلبسته بود و دانش او را بی اندازه می ستود. بسیاری از آثارش را نیز به توصیۀ او نوشت و وصیت کرد تا به نقد آثارش بپردازد و اشتباه آن ها را اصلاح و نقایص آن ها را جبران کند. معروف است که در ۱۰سالگی یا پیش از آن به مرتبۀ اجتهاد رسیده بود که این خبر درخور تأمل است. می توان گفت که در جوانی مجتهد بود. شهید اول، بدرالدین مدنی، احمد بن متوج بحرانی و حیدر آملی از شاگردان او بودند. اغلب تألیفاتش حاشیه، تعلیقه و شرح بر آثار پدر است. گویا قصد او نقد و تهذیب آثار پدر و عمل کردن به وصیت او بوده است. از آثارش: ایضاح الفوائد فی شرح مشکلات القواعد؛ شرح نهج المسترشدین؛ الکافیة الوافیة فی علم الکلام؛ شرح تهذیب الاصول.

پیشنهاد کاربران

بپرس