فخر فارسی. [ ف َ رِ فا ] ( اِخ ) محمدبن ابراهیم بن احمد، مکنی به ابوعبداﷲ. طبیب و فاضل بود. به سال 622 هَ. ق. / 1225 م. درگذشت. او را در اصول کلام تصنیفاتی است. اصل وی از شیراز بود و در مصر سکونت گزید و همانجا درگذشت. ( از اعلام زرکلی ج 3 ص 841 ).
فرهنگ فارسی
محمد بن ابراهیم بن احمد مکنی به ابو عبدالله طبیب و فاضل بود . او را در اصول کلام تصنیفاتی است .
