فخار

سوره الرحمن
خَلَقَ ٱلْإِنسَٰنَ مِن صَلْصَٰلࣲ کَٱلْفَخَّارِ ( ١٤ )
انسان را از گِلِ خشکیده اى چونان �سفال� آفرید.
به معنی کوزه گر و سفال گر و این نام اسم صوت است، یعنی وقتی که در کوره سفال پزی می دمند، بصورت کسی که از تفاخر فریاد به گلو می اندازد تلفظ شده است.

فخار یعنی اجرپز کوره پز و این فامیلی اصیل یزدی هست و تمام کسانی ک در قدیم کوره پزی اجرپزی میکردن و مایه فخرو آبادیه

فخار یعنی فاخر بسیار با ارزش پُر خیر و برکت و مبارک مثل آب خاک = گِل که با آن هر چیزی می توان ساخت حتی آدم گِلی کوزه کاسه تنور آجر و . . . . . . . . . .

فخار از ماده فخر گرفته شده و به معنی کسی است که بسیار فخر می کند ، و از آنجا که اینگونه اشخاص آدمهائی تو خالی و پر سر و صدا هستند این کلمه به کوزه و هر گونه سفال به خاطر سر و صدای زیادی که دارد اطلاق شده ! .

آجرپز

فخر فروش