فحله

لغت نامه دهخدا

( فحلة ) فحلة. [ ف َ ل َ ] ( ع ص ) زبان دراز: امراءة فحلة؛ زن زبان دراز. ( منتهی الارب ). سلیطه. ( اقرب الموارد ).

فحلة. [ ف ِ ل َ ] ( ع مص ) گشنی کردن. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

گشنی کردن

پیشنهاد کاربران

بپرس