فجور در فقه

[ویکی فقه] منظور از فجور در فقه تبه کاری و زنا است.
فجور در لغت و کلمات فقها به معنای کردار و رفتار زشت و دریدن پرده دیانت به ارتکاب معاصی و محرمات موجب فسق آمده است و بیشتر بر اعمال منافی عفت، همچون زنا و لواط اطلاق می شود. فجور به معنای دروغ نیز آمده است. «یمین فاجره» به معنای قسم دروغ است