فجفجه. [ ف َ ف َ ج َ / ج ِ / ف ُ ف ُ ج َ / ج ِ ] ( اِ ) سخنی که در افواه افتد بطریق اخفاء، و سخن با هم آهسته گفتن ، و این معرب پچ پچه است. ( غیاث ). رجوع به پچ پچ و پچ پچه شود.
پیشنهاد کاربران
فُجفُجی ( پِچ پِچی ) افتادشان با همدگر/ کاین فضولی کیست از ما ای پدر ( مثنوی، داستان دقوقی ) .
