فجاجا

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی فِجَاجاً: راههای گشاد میان دو کوه - جاده های وسیع - درّه ها (جمع فجّ )
ریشه کلمه:
فجج (۳ بار)

«فِجاج» (بر وزن مزاج) جمع «فج» (بر وزن حج) به معنای دره ای است که در میان دو کوه قرار دارد، و به جاده های وسیع نیز گفته می شود.
راه وسیع. در مفردات گفته: فج شکافی است میان دو کوه و در راه وسیع به کار می‏رود جمع آن فجاج است. . پیاده و بر هر مرکب لاغر از هر راه دور می‏آیند. . . در آیه اول ضمیر «فیها» ظاهراً راجع است به «رَواسِیَ» در صدر آیه و «سُبُلاً» بدل است از فجاج یعنی در کوه‏ها راه‏های وسیع قرار دادیم تا آنها به مقاصد و مواطن خویش راه یابند در آیه دوم فجاج صفت «سُبُل» است و مراد از آن وسعت است یعنی تا در زمین به راه‏های وسیع وارد شوید. در اقرب گفته: راه وسیع میان دو کوه فج و راه تنگ شعب است.

پیشنهاد کاربران

الأنبیاء
وَجَعَلْنَا فِی الْأَرْضِ رَوَاسِیَ أَن تَمِیدَ بِهِمْ وَجَعَلْنَا فِیهَا فِجَاجًا سُبُلًا لَّعَلَّهُمْ یَهْتَدُونَ
ﻭ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻦ ﻛﻮﻩ ﻫﺎﻱ ﺍﺳﺘﻮﺍﺭ ﭘﺪﻳﺪ ﺁﻭﺭﺩﻳﻢ ﺗﺎ ﺯﻣﻴﻦ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﻧﻠﺮﺯﺍﻧﺪ ، ﻭ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺭﺍﻩ ﻫﺎﻳﻲ ﻓﺮﺍﺥ ﻭ ﮔﺸﺎﺩﻩ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻳﻢ ﺗﺎ [ ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﺍﻫﺪﺍﻑ ﺧﻮﺩ ] ﺭﺍﻩ ﻳﺎﺑﻨﺪ . ( ٣١ )

بپرس