فج و فاج

لغت نامه دهخدا

فج و فاج. [ ف َ ج ُ ] ( اِ مرکب ، از اتباع ) فجفجه. از اتباع. ( یادداشت بخط مؤلف ). پچ پچ :
منم آن شاعری که قول من است
حسب بی قال و قیل و بی فج و فاج.
سوزنی.

فرهنگ فارسی

فجفجفه . از اتباع

پیشنهاد کاربران

بپرس