[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
ثبط (۱ بار)
ف (۲۹۹۹ بار)
هم (۳۸۹۶ بار)
«ثَبَّطَهُمْ» از مادّه «تَثْبیط» به معنای توقیف و جلوگیری از انجام کار است.
حبس. بازداشتن. لیکن خدا خروج آنها را مکروه داشت پس از آن، بازشان داشت. آن فقط یکبار در قرآن آمده ثلاثی و تفعیل آن یک بار در قرآن آمده ثلاثی و تفعیل آن هر دو متعدی است (اقرب).
ثبط (۱ بار)
ف (۲۹۹۹ بار)
هم (۳۸۹۶ بار)
«ثَبَّطَهُمْ» از مادّه «تَثْبیط» به معنای توقیف و جلوگیری از انجام کار است.
حبس. بازداشتن. لیکن خدا خروج آنها را مکروه داشت پس از آن، بازشان داشت. آن فقط یکبار در قرآن آمده ثلاثی و تفعیل آن یک بار در قرآن آمده ثلاثی و تفعیل آن هر دو متعدی است (اقرب).
wikialkb: فَثَبّطَهُم