فتیدن

لغت نامه دهخدا

فتیدن. [ ف ُ / ف ِ دَ ] ( مص ) فتادن. افتادن :
از شهر تو رفتیم و تو را سیر ندیدیم
وز شاخ درخت تو چنین خام فتیدیم.
مولوی ( دیوان شمس ).

فرهنگ معین

(فُ دَ ) (مص ل . ) افتادن .

فرهنگ عمید

= افتادن

پیشنهاد کاربران

بپرس